eitt heimsmet, sum verður trupult at taka. Heðin hevur yvirhálað Johan Poulsen á Strondum, sum sat á tingi í hálvthundrað ár, og nú er hann í tíðarmáli bara lakari enn legendan Winston Churchill. Í Italia
vandamikil, sum fleiri tingfólk í áravís hava roynt at trúttað – og sjálvt um vit hava ein meiriluta á tingi, sum undan seinasta løgtingsvali segði seg vera ímóti øllum rættindum til samkynd – og sjálvt [...] politikarar uttan týdning, sum lovaðu tað, tað vóru menn, sum sita í hægstu sessum í samgonguni á tingi og í landsstýri. Tað merkir helst, at teir eru við at venja seg við tankan um, at samkynd fólk eru
hegnismaður og við sínum brennandi huga til at dugna føðilandinum, ruddaði hann sær skjótt rás á tingi, sum ein av oddamonnunum fyri sjálvbjargnisstarvi Føroya fólks. Hann vísti á, at hann, umframt at [...] fyrsta sinni í 1989. Tá var hann bert 20 ára gamal og sostatt tann yngsti, sum nakrantíð hevur sitið á tingi. Jørgen sat eisini sum varamaður í 1990, og frá 1991-1993. Í 1994 var hann umboðsvaldur og hevur sitið
flokkarnir eru stuðulsnarkomanar, tí teir taka ímóti donskum pengum fyri at umboða Føroyar í donskum tingi, sigur Zakarias Wang, sum heldur tað vera langt úti, at vaskikonan á Nørrebrúgv skal gjalda løn til
Johannesen, formaður Javnaðarfloksins, tá vit spyrja, hví Javnaðarflokkurin sum einasti flokkur á tingi ikki stendur sum uppskotsstillari. – Sum útgangspunkt er hetta tí, at javnaðarfólk ikki halda, at
Fólk í øllum politiskum flokkum hava sjálvandi eisini rætt at meina tað, tey vilja. Allir flokkar á tingi siga, at tað stendur limunum frítt at meina tað, tey vilja um etisk mál - tí her eru tey ikki floksbundin
kinum. Ein, sum er avgjørdur ímóti ætlanunum hjá Jørgen Niclasen, er sjálvur varamaður hansara á tingi, Jóanis Nielsen, løgtingsmaður úr Sandavági. ?Fær Jørgen Niclasen viðhald fyri sínum ætlanum, verður
verkætlanir, útlendskar íløgur og vitan skulu fáast til økið. Málið hevur fingið fyrstu viðger á tingi og liggur nú í fíggjarnevndini. Skotið er upp, at landsstýrið og kommunurnar í Suðuroynni samstarva
men einki er meiri burturvið enn tað sama. Hildið verður, at nýfingna framgongdin í kvinnuumboðan á tingi skyldast nýggju vallógini, og ótti tykist vera fyri, at henda hvørvur aftur, sleppa vit verandi valskipan [...] ein ódámlig gongd hjá okkum, ið royna at verja tann minni menta og eina so munagóða kvinnuumboðan á tingi, sum gjørligt er. Fyri tíggju árum síðan fingu finnlendingar lóg um, at tey uppstillaðu skuldu kunnað [...] tvørturímóti. Lata vit hinvegin standa til, so sæst einki nýtt, hvørki kvinnu- ella mansandlit, aftur á tingi úr ytru pørtunum av landinum. Tingið fer sum frá líður at verða mannað av fólki, sum búgva har atkvøðurnar
sum rosinan í pylsuendanum ljóðar, at verður samgongan ikki fullmannað, fer andstøðan at rýma av tingi, tí so tingið heldur ikki mannað til at atkvøða.