rættlestur hevði verið enn. Eg eri ógvuliga fegin um, at vit ikki skundaðu okkum ov nógv, tí eg ivist onga løtu í, at okkara orðabók er betri nú, enn hon hevði verið, um hon kom út í 1995 ella 1996. Eisini kann [...] fáa tey ikki verið fyri uttan. Í orðabókini er ein hópur av frágreiðingum av hugtøkum, sum vit onga løtu ivast í, at fólk fara at halda eru forvitnislig, sigur Annfinnur í Skála. Orðasmíð Málpolitikkurin
heldur ongantíð SÍ veruliga at koma inn í dystin. Í triðja setti slakkaði Fleyr av, men bert eina løtu, og tað var eisini bert í hesum settinum, at eitt sindur av iva var um endaliga úrslitið. Servurnar
at Mjølnir legði seg á odda. Teir løgdu hart út og fingu forðað fuglfirðingum í teirra spæli. Eina løtu vóru klaksvíkingar frammanfyri 6-3, men so kom av álvara stígur í. Fuglfirðingar fingu glið á sítt
fígging til tann aktivitet, ið hann sjálvur politiskt kravdi at SL skuldi hava. Thomas Arabo ivast onga løtu í, at Sámal Petur í Grund valdið at kvetta høvdið av einum almennum stjóra fyri at bjarga sínum egna
kapital í før?oysku alivinnuna kann sostatt verða sum hjá hinum, ið pissaði í buks: Tað vermdi eina løtu. Hann ivast eisini í, um útlendingar eru førir fyri at geva okkum nakra serliga vitan, sum vit ikki
in gott síggja út sum ein nissumaður í tí sambandinum? Óli hugsar víðari og leggur so aftrat góða løtu seinni. ? ? Eg hevði heldur ikki teknað føroyingin í føroyskum klæðum. Óli hugsar framvegis, og nú
skellilátri, ja, enntá læa í kíki. Her virkar bótin beinanvegin, og steðgar tú á, og hugsar teg um eina løtu, er tankin kanska ein heilt annar. Tú kanska fert at taka synd í teimum, sum Óli P. hevur avmyndað
Tað er sjálvandi játtanin til fiskivinnumál, sum hann sipar til. Tí ivast Vilhelm Johannesen onga løtu í, at, at tað er beint í stríð við stýrisskipanarlógina, at Jørgen Niclasen heldur fram í fíggjarnevndini
Føroya næsta ár og brúka beinleiðis flogsambandið. Føroyar sum ferðamannaland Robert Cobley ivast onga løtu í, at tað ber til at fáa fleiri bretar at vitja Føroyar. Hann hugsar her um ferðafólk av tí slagnum
nakrir metrar á mál, hóast tað fyri ókøna oyra ljómaði vakurt. Stuttligt at fyljga venjingini eina løtu og síggja, hvussu høgt hesin maður gekk uppí sítt starv. Og hvusu væl og skemtiligt luttakararnir