fyritøka á hendan hátt skal vraka eina kappingarføra føroyska loysn, eina føroyska fyritøku, føroysk starvsfólk og føroyska vitan, til frama fyri eina danska loysn, sigur hann. Jóhann Lützen sigur, at ein av

seinastu tvey árini, og at eitt nýtt slag av ferðafólki er byrjað at vísa Føroyum áhuga. Meðan starvsfólk í ferðavinnuni frøðast um framgondina, óttast náttúruentusiastar, at ein vaksandi ferðavinna fer

í familjuni. Men í átta førum vóru tað so heilt onnur, sum vóru undir illgruna. Her er talan um starvsfólk, ið á ymsan hátt hava við børn at gera, onnur børn og ung, umframt fremmandafólk. Sjey av málinum

fyrisitingini, spyr hann. - Tað er ikki nokk at byggja nýggjar glasiligar sjúkrahúsbygningar, um eingi starvsfólk støðast at arbeiða har. Líkamikið hvussu harmoniskir fysisku karmarnir máttu verið, hvussu nógv

skal hava, har vit bæði innan likamliga- og sálarheilsu hava nøktandi tilboð at koma seg, og har starvsfólk trívast og mennast. Høgrastýrið hevur gjørt, at ríkidømi Føroya fólks endar á færri og færri hondum

íløgur, tí tær “byggja upp menniskjaligan virkisførleika” · hjálpartøkni – ið endurmenningarkøn starvsfólk sum t.d. fysioterapeutar geva – “ger fólk meiri sjálvbjargin, bøtir um luttøku teirra í samfelagnum

skipaður sum eitt persónstengt hierarki, har fakliga toymið heldur uppat við at virka, tá eitt starvsfólk heldur uppat. Karsten Hansen staðfestir, at á flestu økjum, eisini í psykiatriini, er eftirspurningurin

trivnaðarnevndini fegnist eg um, at býráðið nú hevur sett politiskt út í kortið, hvat borgarar og starvsfólk okkara kunnu vænta og krevja av Tórshavnar kommunu á eldraøkinum. Heilsu- og umsorganartænastan

hvør nú skal taka sær av uppgávunum, sum fólkaskúladeildin tók sær av, er svarið: Øll. Onki fast starvsfólk ella deild skal taka sær av einum av størstu løgfrøðiligu, fyrisitingarligu og námsfrøðiligu uppgávunum

endamáls at tryggja eina samanhangandi sjúklingagongd, størri fakliga læring og menning av og millum starvsfólk, og at sjúklingur og avvarðandi vóru tikin meira við í viðgerð og røkt. - At tað ikki altíð hevur