Tað bar ikki til at velja ein norðoying á hesum sinni. Tað sigur Kaj Leo Holm Johannesen, landsstýrismaður í heilsumálum. Hann hevur nýliga valt eitt sjúklingaráð sum skal geva myndugleikunum heilsufakliga [...] Vágum og ein úr Suðuroy. Men eingin limur úr Norðoyggjum og úr Sandoynni, var í uppskoti og tí bar ikki til at velja nakran úr hesum økjum hesaferð. Eftir reglunum skulu limirnir í sjúklingaráðnum

við Rana Nolsøe tók stig til fyrstu stóru altjóða talvkappingarnar í Føroyum árini fyri aldamótið, bar skjótt í bandi, soleiðis at hesir báðir flóttamenninir, ið tá vóru millum fremstu fimtan telvarar í

Jóannisar. Um kanska okkurt fór framvið, so gjørdist hetta tó ein hugtakandi løta, sum onkursvegna bar meg út av tí algongdu leiðini um mál og eyðkenni listamansins og yvir í eitt hugarensl og eina stilla

tá Jørgen Niclasen varð tikin fyri rúsdrekkakoyring í februar og tí mátti frá sum landsstýrismaður, bar til hjá Una Rasmussen at fara úr Løgtinginum og í landsstýrið, tí tá kom Jørgen Niclasen í hansara

spurdi, um eg var áhugað í at gerast deknur, og eg játtaði beinanvegin, greiðir Fridrikka frá. Soleiðis bar tað til, at hon tann eina dagin stóð á fyrsta sinni á kórsgáttini og las, - eitt sindur nervøs, sum

Nolsø sigur, at arbeiðið, Christian Andreasen fór undir, var eitt neyðugt arbeiði og tá ið tað ikki bar á mál, tí heldur hann ikki, at hann kann stilla upp - og tað stendur hann við. Kósin hjá Christiani

og Tórshavnar Manskóri. Elin Brimheim Heinesen er sangsolistur í øllum seks innspælingunum. Einki bar til uttan fígging Øll verkætlanin hevur tilsamans kostað millum 600.000 og 700.000 krónur, so einki

heim, bæði tá gleði savnaði okkum, men so sanniliga eisini, tá tær syrgiligu løturnar vóru. ”Hann” bar meg Ein partur av gudstænastuni er sjálvandi prædikan. Henda sunnudagin 9. oktober – 17. sunnudag eftir

der skal være fire MF’ere fra Grønland og Færøerne Vokset ud over grundloven I dag er virkeligheden bare en helt anden end den, grundloven beskriver – i hvert fald for Færøernes vedkommende. Vi er andet

við hesum umboðum var tað sama, sum stjórnin hevði sagt í 1849: tey skuldu arbeiða ímóti øllum sum bar brá av sjálvbjargni. So umráðandi var at fáa slík umboð vald í Føroyum, at stjórnin betalti teirra