verður latið viðskiftafólkinum, og er henda útskriftin prógvið hjá veddaranum fyri, hvussu hann ella hon hevur veddað. Tá allir dystirnir eru leiktir, ber so til at fara til okkurt av veddingarstøðunum í
eini milliarda upphædd, men eftir at danska stjórnin yvirtók kravið hjá landsstýrinum í 1998, hevur hon roynt at finna eina semju í málinum heldur enn at gjøgnumføra rættarsakirnar. Og at tað hevur eydnast
sum gjørdi, at tað kom glið aftur á samráðingarnar var, at nevndin í Lærarafelagnum kundi vátta, at hon kundi seta sína bindandi undirskrift á ein sáttmála. Hann sigur, at tann nýggja semjan byggir í hø
at viðmæla. Hetta er gjørt. Ferðslumálaráðið sendi Landsstýrinum umsóknina frá Maersk Air sama dag, hon var latin Ráðnum. Tí vónar rutustjórin hjá Maersk Air eisini, at Landsstýrið fer at handla skjótt.
verða, at skipini vera løgd. Og tekniski stjórin á stovinum staðfestir veruleikan. ? Uppgávan er - sum hon er nú - fullkomiliga ómøgulig at loysa. Fara vit ikki væl um skipini, so tori eg ikki at hugsa um
og virkar eftir øllum at døma væl har. Uppskotið gongur í stuttum út uppá, at starvsnevndin, sum hon er nú verður niðurløgd og í staðin verður gjørd ein floksleiðsla við fimm umboðum. Fýra teirra vera
altavgerandi dystir, og tað hava leikararnir hjá Neistanum ikki. Teir hava bert spælt steypafinaluna, og hon eydnaðist sum kunnugt ikki so væl. Hjalmar biðin at halda fram sum venjari At Hjalmar skuldi verða
Líka síðani verandi samgonga sá dagsins ljós, hevur hon havt eittans mál á skránni, og tað er loysing. Búskapurin í óvissu Búskaparligu avleiðingarnar av hesi ætlan landsstýrissins liggja í óvissu. Einasta
Hvør einasta replikk, ið verður skrivað av einum rithøvunda onkrastaðni í verðini er alheimslig, um hon rúmar tað grundleggjandi skríggið frá Elektru: »Hvussu skal eg byrja mína ákæru? Hvussu skal eg enda
(Schiller) er ein eitt sindur tungur biti, og týðingin eftir Janus Djurhuus virkaði knortlut, tá ið hon var lisin upp. Tað var ikki sjónleikarans ábyrgd. Tá fall ?Nánd unnustunar? (Goethe), sum Chr. Matras
