loyvinum eru umframt Statoil eisini OMV og DONG. Og tey verða neyvan fleiri, tí somu feløg eru eisini partur av Rosebankfundinum hinumegin markið, umframt at tey nú um dagarnar hava fingið tillutað teigar millum [...] føroyska landgrunninum. Tað veldst so um, hvørji eyguni eru, sum síggja – og ikki minst – hvat tey kunnu síggja í núverandi støðu. Stóri spurningurin er eisini, um tað er hugsandi, at týdandi vitan [...] miseydnaður høvdu feløgini tá ikki skjótast pakkað saman! Tá feløgini kortini lata Jarðfeingi vita, at tey ætla at arbeiða víðari við tilfarinum í longri tíð, so kann tað vera ein ábending um, at tað kortini
sameina allar lutir í kristna universinum. Sjálvur eri eg uppvaksin í tveimum bygdum. Í Syðrugøtu tey fyrstu árini og har er ongin kirkja. Tá kendist teinurin langur til halgidómin í Norðragøtu, akførini [...] ferðast kring um hana. Rimmarfast má haldast um kredduna, at fólkakirkjan er fyri alt fólkið, eisini tey, sum hava funnið sær aðrar leiðir í trúarspurningum og teimum sum hava lagt trúnna frá sær ella ongantíð
september. Hetta er fyrstu ferð at ein forsætisráðharri er gestarøðari á landsfundi hjá flokkinum. Vanliga eru umboð fyri norðurlendsku javnaðatrlokkarnar bodir hendavegin á landsfund, men tey eru vanliga bert
persónum, Krasnik samtalar við, eins og hon er eitt portrett av høvundanum sjálvum. Og Krasnik tvingar tey allar flestu til at svara teimum mest persónligu spurningunum: Ert tú bangin fyri at doyggja? Ert tú [...] kristindómin og tann leiklut, hann hevur í amerikanskari søgu og ikki minst samtíð, líka frá teimum fyrstu amerikansku búsetingunum, sum flýddu undan blóðigari religiónsforfylging í Evropa og gjørdu trúarfrælsið
fólk í Miðvági vita, at okkurt bagir Djóna, so taka tey hann, sum ein heilt vanligan drong. Finnur Djóni upp á okkurt, ið hini børnini ikki gera, taka tey tað, sum tað kemur, og eru als ikki bangin fyri at [...] um hon ikki verður stressað av øllum hesum tiltøkunum, sigur hon, at hon hevði ikki kunnað verið tey fyri uttan. – Eg havi kanska altíð verið ein høgguslokkur, ið trívist best, tá ið eg havi nógv um oyruni [...] son við breki. Royndur ferðaleiðari Hendan dagin Rákið er á vitjan, hevur Marjun longu verið á síni fyrstu uppgávu, langt áðrenn undirritaða kemur á gátt. Hon hevur vaskað í søguliga prestagarðinum í Jansagerði
viðhaldsfólk hjá Neistanum, og ikki gekk long tíð, so var greitt, at hesi helst fóru at síggja tað, tey vóru komin iðan til. Avgjørt beinanvegin Tað var nevnliga líkt til, at neistaliðið ætlaði sær at avgera [...] og hóast hoyvíkingar gjørdu ein vørr miðskeiðis í fyrra hálvleiki, so komu teir ongantíð nærri enn tey fýra málini, sum tá vóru á muni. Sum dysturin leið, gjørdist munurin millum liðini bara alt meira sjónligur [...] tá dysturin longu var avgjørdur, kundi Helgi Justinussen trína inn á fyrstudeildarleikvøllin fyri fyrstu ferð, og við tveimum málum kundi hann gera sítt til at staðfesta sigurin og breiddina á neistaliðnum
aftur marknamálið millum Føroyar og Bretland, so má ein triði partur uppí. Við hesum verður ikki í fyrstu atløgu hugsað um dómstólin í Haag men um eina politiska viðgerð av málinum. Og her kunnu orðini hjá [...] at bretar á hesum fundinum komu við einum nýggjum útspæli, har teir linkaðu um krøvini, og fyri fyrstu ferð vildu teir tosa um eina ella aðra miðlinju sum mark. Fundur varð so avtalaður aftur í september [...] at økini, sum boðin eru út, eru umstrídd, so fara oljufeløgini neyvan at gera stórar íløgur har. Tey vilja helst sleppa undan at arbeiða í økjum, sum eru umstrídd. Hetta er sostatt eisini ein jokari í
fata vit, at okkurt ósagt er millum tey bæði í Todnesi, okkurt, sum ger bókina næstan til eina detektivsøgu. Tá ið ”Undir suðurstjørnum” kom út í 1991, fingu vit fyrstu ferð at síggja hesa serstøku kompositión [...] bókini, sum fyri tað mesta eru um eldri tíð. Har eru livandi persónar í einum spennandi møti millum tey framburðshugaðu prestahjúnini Jørgen og Marie og gudsóttandi, konservativar bygdarmenn við tøttum sambandi [...] sjálvi at síggja og uppliva tann gamla prestin, sum skrivaði bókina. Endar burturferðin ongantíð ? Tey fara heim til Føroyar í 1889, í 1945 og so umleið 1972, í øllum trimum søgunum er ein maður, sum vil
umborð. Og hetta var dagur í viku. Hurrarópini geltu, og menn slerdur hendur saman í ovfarakæti, nú fyrstu lutirnir, sum longst hevði verið eftir, vóru komnir undan kavi. Men nú var ikki at bíða, tí nú gekk [...] Hvannasund, vaks mannamúgvan á bryggjuni í Norðdepli. Og tá lagt varð at, var bryggjan loðin av fólki. Tey vildu síggja og meta um, hvat tað var, sum funnið var. Hvussu tað sá út, og um tað mundi hava nakað
ymiskar litir. Tey fingu eitt av hvørjum liti, og ljósini máttu setast í vindeygini um kvøldið at brenna. Tey vóru ikki minni fegin um hesar jólagávur, enn børn eru í dag fyri dungan, tey fáa í jólagávu [...] húsini á Brúnni er at siga, at tann, sum bygdi tey, var Sámal Petur Joensen. Hann doyði við Tulip, og tað var lítið, og einki hann kom at vera í egnum húsum. Tey, sum hava búð har í nýggjari tíð, eru Hansina [...] . Hann var 16 ár yngri enn hon.Tey fingu fimm børn. Eitt av teimum var Elsebeth Isaksdatter, f. 1767. Hon giftist við Jákupi Heinesen, bónda í Guttastovu í Leirvík. Tey fingu seks børn. Tað elsta var Anna
