Orð og myndir: Snorri Brend (folkakirkjan.fo). KLOKKARI: - Nær eg ringdi fyrstu ferð? Tja, tað man hava verið, tá eg var smádrongur. Orðini eigur Jóannes Christiansen á Kirkju, sum líka síðani tá hevur
og Kunoy hava nógv tann størsta ágóðan av Klaksvíkini, men vilja ikki verða saman kommunalt. Sá myndir av Hvalbiartunlinum. Sum eitt autostrada at síggja til. Hesin tørvurin er ikki í Svínoy. Vit tosa
eingin góða mamma. Á vegnum í elevatori gjørdu vit ein heilt stuttan steðg í røntgendeildini, har myndir vórðu tiknar av lungunum. So aftur í elevatorin við portørinum og songini. Komin á 8, beint í song
mintist sovorðið, sum eg ikki helt meg vita. Okkurt, ið prikar havnarhjartað, er, tá ið nøvn og myndir ikki fara heldur lætt um heiti og staðanøvn, eitt verður sagt innan fyri Bursatanga, og tað sæst
máta, soleiðis sum hann sær myndirnar. - Eg havi sitið og blaðað gjøgnum kalendarar, og hugt hvørjar myndir eru brúktar. Men hóast bygdin kanska er tann sama, so kann man síggja tingini upp á ein annan máta
spældi við, vegir og ymiskt annað. Tað hevði verið stuttligt at sæð umhvørvið aftur, sum eg bara havi myndir av í høvdinum, sigur Yohan. Hvar kundi eg endað? Hansara fremsta uppgáva verður altso ikki at leita
Palleba og Marsanna. Íslendska sjónvarpið legði t.d. ikki teirra myndamann inn undir borðið at taka myndir av ókendum “forklæddum” íslendskum beinum, sum skuldu líkjast beinunum á illavorðnum bretum. Tí tori
nøkrum føroyskum hegnismonnum í Havn í 1955/56. Brandur Øssursson í Havn hevur lænt okkum nakrar myndir, sum hann tók summarið 1956. Bilurin stendur í Nólsoyar Pálsgøtu við matstovuna hjá Ellingsgaard
Hjálparmýs: Hjørdis Trónd og Elisabeth S. Olsen Framleiðslumús: Jóanna Djurhuus Leikhúsmús: Jytte Joensen Myndir: Jan Egil Kristiansen
filmin. Tí uttan mun til, um vit vilja viðganga tað ella ikki, eru fordómar við til at skapa okkara myndir av ikki minst listafólkum - og leikstjórin var vorðin forvitin.. - Tí mátti eg eisini nullstilla
