sjálvt um Svøríki og Finnlandi koma við í Nato og londini í Evropa harvið eru betri før fyri sjálvi at varða av egnari trygd. Tað gjørdi Mette Frederisen greitt eftir fundin. – So leingi eg siti sum forsætisráðfrú
Michael Koba er føddur í Tórshavn í 1974 og uppvaksin undir Varða í Havn. Hann er sonur Beate L. Samuelsen, ið leingi hevur sitið á býráðnum í Havn fyri Sambandsflokkin. Hann er eisini langabbasonur hjá
, nevnt Arnleyg og Tummas, sum alla sína ævi stríddust fyri Blásastovu. Tey settu ein prýðiligan varða eftir seg við teimum gomlu húsunum kring kirkjuna. Tak bara Petur Jensen, Petur Prent, Tummas Jákup
verður á, at styrkin í hesum er, at ábyrgdarpersónar sleppa sjálvir at orða seg um tann økini teir varða av, og málkøn sleppa á nevndarfundum høvi til at viðgera útgreiningarnar, sum verða lagdar fram. Sagt
kjakið um marknaðarføringina av Føroyum sum ferðafólkaland. Áhaldandi kjakið skal tryggja, at vit, sum varða av ferðavinnuni, eru tilvitað um hvønn boðskap, vit senda.
til at geva sítt íkast og vera kreativ, so kunnu tey uppdaga ein ovurhuga at hjálpa øðrum, sum kann varða alt lívið. Lat tey føra vegin við teirra egnu áhugamálum. Tey vilja møguliga koyra mat út til onkra
fótalagið og í skjóli av hesum flaggarði hvílir góða Anna. ?Minnini liva? Harrin styrkið tykkum ið varða av. Sverri
vera komin á land av Ernestinu hina ódnarnáttina undir Íslandi, Jógvan doyði í kulda undir einum varða hesa kavanátt og í lummanum hjá honum var yrkingin funnin við eitt nú orðunum omanfyri. Røðan hjá [...] úr Gerðum og Jógvan F. Kjølbro. Hann var ein av teimum, sum var illa fyri og varð settur undir ein varða eftir at vera bjargaður í land av Ernestinu. Hann yvirlivdi ikki. Í lummanum hjá honum varð ein sangur
mær meina, tað loyni eg ei tær ; tó vil eg fróur fara til tín . Mín Guð, við treyst, tí tú vilt tey varða og goyma tey best. ----- H.S.V
leita støðugt til tykkum Atla, Mariu og Høgna, familjuna undir Heygnum 13 og í Brøttubrekku 7, ið varða av. »Og kasti alla sorg tykkara á Hann! Tí Hann hevur umsorgan fyri tykkum«. (1. Pætursbræv 5:7).