Tey flestu minnast helst bara blaðið Følv fyri Læars og Annulenu? Jón Heðin hevði eisini prát við Kristian Martin Eliassen úr Leirvík, sum saman við Óla Simonsen úr Saltangará eru leiðarar í Eysturoyar
Samstundis ljóðar tað eisini, at KÍ arbeiðir við at knýta fyrrverandi U-21 landsliðsmálverjan, Kristian Joensen, afturat hópinum ístaðinfyri Tórð Thomsen. Støðan við Tórði Thomsen til komandi kappingarár
sigur Tórður Thomsen. Tað er ikki kunngjørt hvør avloysir málverjan hjá NSÍ, men eitt gott boð er Kristian Joensen hjá KÍ. Hann hevur verið úttikin fyrr í ár. Í gjár bleiv Hilmar Leon Jakobsen úttikin fyri
ókend, ókend, ókend, ókend, Petra Højgaard (Rituvík), og Holger Bærentsen (Havn). Fremst f.v.: Kristian Høj (Strendur), Petur Michelsen (Syðrugøta), ókendur og ókendur. Nøvnini á teimum 10 sum ikki eru
Carl Joen Pauli Poulsen, Olaf Johan Olsen, Napoleon Oliver Christiansen, Jóhannes av Skarði og Óla Kristian Skála, allir úr Havn. Simona Dorthea Kristina Simonsen (Norðradalur), Peter Hans Joensen (Nólsoy)
festival. -Vit mangla veruliga tiltøk á jazz økinum, og tá vit hava tónleikarar á so høgum støði sum Kristian Blak og aðrir sum veruliga brenna fyri sakini, vænti eg at undirtøkan verður góð, og at hetta kann
førdi var Vestfart hjá Debes Christiansen í 1955-56. Fyrst kann verða nevnt, at Debes var sonur Kristian í Hvannasundi, sum eisini var kendur sum skipari og reiðari. Hann var beiggi Sámal í Hvannasundi
stóru Tórgarðstrøðni. Sum ungur drongur fór Hans í timburlæru hjá Dia í Ólastovu, sum var pápi Kristian Djurhuus, ið seinni gjørdist løgmaður. Hetta kann hava gjørt sítt til, at Tórgarð seinni gjørdist
Æðuvík · Helgi L. Petersen, Rituvík · Kári E. Jacobsen, Glyvrar · Tórbjørn Jacobsen, Glyvrar · Kristian Gaardbo, Runavík · Hallur F. Hansen, Saltangará · Hjalmar Juul, Lamba
ellini, tí mátti lesast upp fyri honum. Í 1957 kom út bókin “Ferð mín til Jorsala”. Høvundur var Kristian Osvald Viderø. Prestur. Rasmus ynskti, at Oskar las alla bókina upp fyri honum, gamli háskúlamaðurin [...] liðugur at lesa bókina upp, segði hin gamla kempan úr Miðvági: “Ja, tað var nakað serstakt við honum, Kristian Osvaldi, hann var stillur næmingur og fylgdi væl við, - var kanska í so nógv í øðrum heimi.” Kom
