og leikarar tess á nakran hátt eru ørvísi enn onnur feløg og aðrir leikarar. Eftir er at vóna, at hond nú verður tikið um sjálvan trupulleikan av teimum, sum onkursvegna varða av føroyskum fótbólti. Vit
sum hendur fæst á, og so t.d. beinleiðis at rætta myndugleikunum í Íslandi eina kontanta hjálpandi hond undir gosfjallavanlukku ella skalvalopi; men tað skerst ikki burtur, at jú fjarari landið liggur
inum í okkara heimsparti. Putin hóttir onnur við atomkríggi, um hann verður steðgaður við harðari hond. Og kríggið kann føra til hungursneyð nógvastaðni, tí ukrainska matframleiðslan kann steðga. Javn
Nakað seinri segði ein av teimum forvitnu kókikonunum í køkinum, at hon hevði sæð tey bæði fara hond i hond inn í elevatorin, sum steðgaði á triðju hædd. Tá var nógv teskað í køkinum. Mín sann um ikki hasin [...] knappum vinstrumegin á hálsinum, knæbuksum, hosum og hosubondum og húðarskóm við tveingjum. Í høgru hond hevur hann ein haka. Ella er tað kanska eitt pinnagrev. Í málmplátu í neðra á standmyndini er rist [...] teirra borðreiðing, og háborðið var mannað, reisti fyribilssetti sjúkrahússtjórin seg við mikrofon í hond og segði, at øll vóru vælkomin. Mikrofonin riggaði ikki heilt væl, hon var kanska vorðin vát, meðan
besta býi. Tí, um vit hugsa okkum um, so eru ein rúgva av økjum, sum kundu trongt til eina kjerliga hond. Eina damuhond, vildi onkur kanska sagt! Og hetta er ein erlig sak, eg meini, eitt stað har fólk búgva
Heðin. Tú hevur verið verdur at bíða eftir, borgarstjórin. Nú er breytin pakkað saman og vár er í hond. Hvat hevði býarmyndin á Vaglinum verið uttan H.N. Jacobsens bókahandil. Hetta gamla vakra húsið, [...] sum á pastoralseminariunum hevur lært at lina røddina, fyri ikki at tosa ov hart. Frá náttúrunnar hond hevur hann eina málmandi olympiska rødd. Eg minnist, tá hann í síni tíð sum ungur guðfrøðilesandi
Men tá íð hesin tænarin fór út, hitti hann ein samtænara, ið skyldaði honum 100 denarar, hann legði hond á hann og tók um hvørkrarnar á honum og segði; “rinda tað tú skyldar mær” og hann læt hann seta fastan
Men tá íð hesin tænarin fór út, hitti hann ein samtænara, ið skyldaði honum 100 denarar, hann legði hond á hann og tók um hvørkrarnar á honum og segði; “rinda tað tú skyldar mær” og hann læt hann seta fastan
Føroyalandssynir vórðu drignir at havsins botni. Eingin tók teirra seinasta farvæl. Eingin rætti teimum hond á deyðastund. Eingin móðurhond streyk soninum yvir ennið. Eingin kysti tær blánandi varrar. Stormur
Joensen, sum hesaferð hevði latið allar nátungarnar til veitsluna ókeypis. Hóast hann bara hevur eina hond, fekk hann stívliga 800 nátungar í heyst. Á veitsluni var sangur, skemt og røður, og nólsoyingar høvdu