HB higartil í ár, og tí hevði tað óivað verið ein kærkomin styrkur, um Jákup á Borg kom heim aftur beinan vegin, men hetta avsannar hann sjálvur. Jákup sigur, at hann verður leigutíðina út, og at hann framvegis
Zakarias bjóðaði so Jógvan at læna sítt snøri. Zakarias hugsaði, at Jógvan hevði biðið seg umrødda beinan, so hann væntaði sær kanska onkra lippu afturfyri. Teir fóru so inn at halda páskir. So varð gjørt
ávegis í metroina. - Lækarnir halda, at eg havi fingið okkurt sendandi í høvdið og tí misti viti beinan vegin bumban brast, sigur Sólfinn Hansen, nú in.fo fekk fatur á honum fyri løtu síðanni. Tað næsta
longsta dag. Tað vil siga at hon er 58 gradir sunnan fyri beinan eystan, sum er 90 gradir á kumpassini stytsta dag og 58 gradir norðan fyri beinan eystan longsta dag. Sólin rísir væl sunnafyri ein landsynning [...] r, eisini skipsførari, so hetta var barnamatur hjá honum at rokna seg fram til. At sólin rísur í beinan eystan er nakað møsn meginpartin av árinum, undantikið við vár og heystjavndøgur. Sólin rísur rættvísandi [...] Eystnes til hon verður fjald av landinum og høgu fjøllunum fyri norðan á hásumri. Sólin rísir einans í beinan eystan tvær reisur um árið, við várjavndøgur og við heystjavndøgur. Tað sum her er skrivað, kundi
móti mest sum leysum sóljuleikarum, og tá Kyndil so fekk fulla nyttu úr mótálopunum, gjørdist tað beinan vegin tungt hjá Sóljuni. Hin orsøkin til stóra munin, var, at hvørgin av útlendsku leikarunum hjá
leiktu tær framskundaðan dyst móti Sóljuni, og her var so einki at tosa um. Munurin á liðunum var beinan vegin sjónskur, og nakran spenning var ongan tíð talan um. Sum skilst úr Vágunum, so stóri sigurin
teimum heilt frægu. Serliga eru tað skot hennara, sum eru ein hóttan, og hetta prógvaði hon eisini beinan vegin, tá hon kom á vøllin í fyrra dystinum. Eins og hjá Simonu hevði tó verið ynskiligt, um hóttanin
skot. Í hinum verjuborðinum royndi Heini Joensen seg fleiri ferðir, men aloftast vóru kyndlarnir beinan vegin á honum, soleiðis at hann varð órógvaður, og flestu skotroyndirnar endaðu eisini omanfyri ella
at skavað sær 300 túsund krónur saman. Hvør avgjørdi hvat? Hvussu bar tað so til, at stjórarnir, beinan vegin sluppu at seta heilt upp í 7 milliónir krónur í bankan. Var tað tí, at teir vistu, at parabrøvini
rætt varð krøkt í. Lærkvinnurnar hugdu eftir, um alt fór rætt fram. Vit reistu okkum upp og gjørdu beinan vegin vart við, at okkurt var galið hjá okkum, men dómarin skeyt ikki av. Vit trúðu ikki okkara egnu