alt landið, hevur skrivstovan altíð verið í Havn. Fyrstu árini á ovastu hædd í Perluni niðri í Vágsbotni, síðani á Hoyvíksvegi og nú á Smyrilsvegi. Skrivstovan sjálv sær ikki út av so nógvum. Visti onkur
Í morgin, fimta februar klokkan 16. Verður fyrilestur í Miðlahúsinum í Vágsbotni um vælferðarsjúkur og heilsu. Tað er íslendska, Jónina Ben, sum fer at halda fyrilesturin, har hon fer at umrøða, hvønn
hann fór í realskúla í Havn, búði hann hjá mostrini á Krákusteini. Anna arbeiddi hjá Heinesen í Vágsbotni. Har arbeiddu eisini gentur av Krákusteini, og soleiðis komu tey bæði at kennast. Jóhann fór til
hevur so hilnast eftir hetta fyrsta árið undir sama taki! Tað hevur Jan Müller frá Miðlahúsinum í Vágsbotni sett sær fyri at frætta nærri um og setti hann teimum báðum blaðstjórunum, Poul Krarup á Sermitsiaq
at senda sjúkrabil til Nólsoyar. Tí varð tað bjargingarbáturin Lív, sum fyri løtu síðan fór úr Vágsbotni til Nólsoyar. Ein portørur fór við. Eins og sjúkrabilarnir ger, blunkaðu ljósini á Lív. Ternan verður
var hann longu nakað gamal, gjørt 600 bátar, stórar og smáar. Eina Ólavsøku stóðu á sandinum í Vágsbotni 2 bátar, eitt áttamannafarið, ið gjørt varð í Mikladali og eitt tíggjumannafarið, sum Jóhann
dag sást blunkandi løgreglubilur Yviri við Strond, samstundis sum bjargingarbáturin Lív loysti í Vágsbotni og fór við grøvandi ferð norður við landinum. Orsøkin til, at løgreglan var á ferð Yviri við Strond
Tórshavnar kommunu, váttar, at býráðið nú fer at seta upp ein spildurnýggjan skoytibana, møguliga í Vágsbotni. Nú fáa borgarar í Havnar kommunu og føroyingar sum heild møguleika at skoyta, uttan mun til veðrið
koyrdi á okkum á Havnar vág. Minnist einaferð vit komu skúmandi inn fram við bryggjukantinum í Vágsbotni, at gamli Rubbek talaði at, tá vit lógu tivandi útfyri. Á Norðoyastevnu hitaðu vit væl upp innan
koyrdi á okkum á Havnar vág. Minnist einaferð vit komu skúmandi inn fram við bryggjukantinum í Vágsbotni, at gamli Rubbek talaði at, tá vit lógu tivandi útfyri. Á Norðoyastevnu hitaðu vit væl upp innan
