Er tað nú so?
Minnist, at nøkur stavsfólk á sjúkhúsinum fyri góðum ári síðani vóru á fakligari ráðstevnu uttanlands. Fingu væl burturúr, men fleiri tinglimir hartaðu tey alment í bløðunum. Sagt var, at tað var løgið at nýta pening til slíkt, sum tíðirnar vóru.
Samstundis hoyri eg javnan politikarar sáa iva um, um hetta við orku til starvsfólkaøkið og starvsfólkatrivna veruliga er neyðugt. Orka til starvsfólkaøkið verður sjáldan raðfest – fíggjarætlanirnar hjá almennu arbeiðsplássunum eru oftast trongar, og trivnaður og menning verður við sviðusoð júst av teirri orsøk. Skeið, supervisjón, upplæring er hjá mongum óhoyrt. Hetta, hóast kanningar hava víst, at fólk sum trívast:
støðast betri
hava færri sjúkradagar
eru effektivari
gera færri villur
Ger reglur
Júst tí haldi eg, at tað hevði verið kærkomið um fíggjarmálaráðharrin kom við nøkrum reglum í mun til starvsfólkarøkt og menning. Á hendan hátt kundi hann víst á, at hann helt tað vera týdningarmikið at raðfest økið.
Eftir allar flongjurnar til almenna arbeiðsmarknaðin frá samgonguni, eftir at almenni arbeiðsmarknaðurin ‘loyvdi’ sær at taka av avtalaðu lønarhækkingini, hevði tað verið kærkomið við einari viðurkenning um, at tað er í lagi at raðfesta starvsfólkatrivna og menning.
