Á ferð
gangandi í meldrinum
steðgi
fari inn um grindina
her er friðsælt
livandi menniskju
bjarvað í spjørrum
liggja her skitin og tvitin
rivin og skrødd
skelvandi hendur
deyðmerktir kroppar
eygu, ið onki skoða
dølsk, reyð og blóðsprongd
hárið í andarisi
døkku og tómu eyguni
full av sorg, angist, ótta
longsli eftir tryggleika,
gleði og kærleika
eitrandi løgur við hondina
onki medvit - sjálvseitran -
tó eitt vakið eyga
ansar eftir
at eingin tekur
tann síðsta dropan
annars
stendur neyðin í durunum
tostin
ið aldri slóknar
vónloysi, ráðaloysi
gangi framvið
hugmóðin, sjálvgóðskan
reinleikans glæma randar ennið
men vendi aftur
ynski at koma á tal við tey
onki lívstekin
onki svar
Vit knógva okkum
innar í
tað lekjandi, bleiktrandi dagsljósið
hesi mongu
liggjandi við ríkmansins borð
ei í hondunum á
krígsgreðingunum
og teirra líkum
eirindaleysu spekulantunum
ið standa saman
samantvinnaðir
í øllum liðum
hesi mongu
liggjandi á berajóli
skjóttan tóm
taka ei lut í
vápnaframleiðsluni
heimseitranini
eitrandi spekulantunum
stinkandi ríkmannakøstarnir
fløða um allan heimin
eitrandi mátturin
eitrar og oyðir bæði sál og likam
hugsjónarleysu
nikkudukkurnar
verða dølskar
eru spekulantunum lýðin
í øllum lutum
glantrileikurin
fær ongan enda
tey hugsunnarleysu
og fínarimpurnar
fylla køstarnar
aftur og aftur
vit báðir
knógvandi
innar í kirkjuna
gáttin var heldur høg
men tað gekk
festi í kertu
ið har stóð
bíðaði eftir
at branda
geislandi ljós
bjartar ljósrípur
tekin um takksemi
gleðin
breiðir seg eins og
ringar í vatni
login ber
uppeftir
tráðanin eftir góðsku, rættvísi
javnrætti, brøðralag
spreiðir seg í allar ættir
brennandi ljós
í sorgarstund
allar óndar maktir
dvína, hvørva
sálin verður borin
til eitt land
har ongin sorg, pína, angist valdar
brennandi ljós
djúpi longsul og saknur í barmi
longsulin innar í frælsisheimin
er máttmikil
brennandi, logandi
ein sannur geisari
heitur og lívgandi
brennandi longsul eftir
sonnum vinum
samstøða valdar
í ljósi
miklu samanrenning
og sameining
allar óndar kreftir flýggja
her er alt so ófullkomið
eingir gyltir veingir
letur spakuliga í honum
meðan handan
við ljósins keldur
tá vit verða fullkomin
fáa vit veingir !
brennandi ljós
kyndlar á ferð
ein óteljandi gonga
mótmælir
móti heimsins órættvísi
Stríðsmerkini sýna leið
stríðshópurin á ferð
við brennandi hjarta
sál og sinni
ein heilhjartaður hópur
ríkmenni- kapitalistarnir-
marglætisgreðingarnir
flýggja
undan
hesum brennandi, bleiktrandi
ljósum, kyndlum
ið spreiða
mátttmikið
geislandi
dagsljós kring seg
í allar ættir
skera djúpt
- reinsa ríkmansins
óhumsku -
krevja sín rætt
ljósins kelda
aldri tagnar og doyr
floymir inn yvir tey mongu
ið á leiðini fylgjast
gevur styrki og áræði
ljóskeldan
aldri tornar
vellur fram
og víða geislar
kenni meg styrktan
ein rík løta
kemur við mær
til eitt eydnuríkt stað
Vit eru á ferð
Ljósini skyggja og spreia
gleði, frælsi, frið, kærleika
og rættvísi
í allar ættir
koma til ein blómandi aldingarð
har tey brennandi ljósini
sterk, máttmikil og brimandi
login ongantíð slóknar
halda marglætisgreðingunum burtur
hesin stríðsfúsi hópurin
steðgar ei á
vil framá
kveistrar alla óhumsku
burtur á sínum veg
fagnaðarljómur
Ljósini brenna, strála
slókna ei
stríðsfýsni kyndilin
brimandi á síni ferð.
spjaðingarandin er sterkur
tó
sterkari og máttmiklari er
samstøðuandin
komi aftur á gøtuna
ár seinni
støðugt brenna ljós
í hópatali
sanniliga tey
samhaldsføstu
og stríðsfúsu ljósini
á ongum sinni slókna.
eitrandi, køvandi
høgrarákið
niður í dýpið søkkur.
máttmikli og mergjaði
stríðsroðin
ber okkum fagnaðarboð!
rættvísisfylkingin
er á ferð!
26. sept. 2002
Sólmundur Joensen
