Meira eftirútbúgving

Pisa-kanningin sigur ikki allan sannleikan um føroyska skúlan, men vit kunnu tó ikki bara forkasta hana, alla sum hon er, heldur Hanus Joensen, formaður fyri føroysku skúlaleiðararnar.

Meira eftirútbúgving og betri møgu­leikar at fara út í heim at nema sær vitan og royndir er vegurin fram at betra frá­læru­na og førleikarnar hjá næm­ing­unum í føroyska fólka­skúlanum. Og tað skal verða lættari at fara undir nýggjar undirvísingarverkætlanir.
Tað sigur Hanus Joensen, stjóri á Kommunuskúlanum í Havn og formaður í Skúla­leiðara­felag Føroya.
Skúlaleiðarafelagið var mill­um tey fyrstu, sum Bjørn Kalsø, mentamálaráðharri, kall­­aði til fundar, eftir at Pisa 2012-kanningin varð al­manna­­kunngjørd 3. desem­ber.
– Tað er longu sagt nógv um, at kanningin skal takast við fyrivarni, og tað skal hon eisini, men hon er í øllum før­um góð á tann hátt, at hon setur fokus á skúlan. Vit kunnu heldur ikki bara kasta hana burtur og siga, at hon onki hevur upp á seg, tí hon verður jú brúkt alla aðra staðir, staðfestir Hanus Joen­sen.
Føroyska Pisa-kanningin fevnir um allar 9. floks-næm­ing­ar í einum árgangi, með­an flokkarnir í størri lond­um verða valdir út og fáa tað vita, langt áðrenn sjálva kanningina. Tað kann hava rætti­liga stóra ávirkan á saman­beringargrundarlagið, vísir Hanus Joensen millum annað á.

Støðið ov lágt
Men hóast fyrivarnini tekur hann Pisa-úrslitið fyri fult.
– Um nakar heldur, at kanningin sigur allan sann­leikan um føroyska skúlan, so er tað stak óheppið. Før­oyski skúlin hevur eisini nógv­ar sera góðar dygdir, sum ikki verða máldar í Pisa. Men hinvegin kunnu vit ikki snakka okkum burtur úr, at fakliga støðið í føroyska skúla­num er ikki nóg høgt, og tað mugu vit gera okkurt við, sigur hann.
Og tað er meira eftir­út­búgv­ing, sum skal til, heldur Hanus Joensen.
– Tað nyttar onki bara at legg­ja fleiri tímar afturat undir­vísingini, hvørja ferð vit síggja, at okkurt er galið. Dygd­in í undirvísingini skal lyftast, og tað gerst bara við eftir­út­búgving og betraðum møgu­leikum at sleppa út um landoddarnar at síggja, hvussu tey gera aðra staðir, sig­ur hann.
– Tað er gamaní, at vit hava ein inkluderandi skúla, men bara at staðfesta tað, og so onki annað gera, gevur onga mein­ing. Pisa-kanningin vísir eisini, at okkara góðu næm­ing­ar ikki eru nóg góðir, og at tey, sum hava tørv á meira tíð og hjálp, ikki fáa tað, tey hava brúk fyri. Generelt hava útryðjurnar tað ikki so gott í skúlahøpi, og Føroyar eru jú ein útryðja, allar sum tær eru, staðfestir Hanus Joensen.

Útbúgva breitt
Hann sigur, at tað er neyðugt at eftirútbúgva lærarar í øll­um lærugreinum.
– Myndugleikarnir hava longu ásanna, at eftir­út­búgv­ing er alneyðug, og ymiskt er sett í gongd. Lærara­út­búgv­­ing­in er uppstigað til bachel­or, og tað er gott. Men Nám hev­ur ov lítið av peng­um, og tí eru tað bara stutt eftir­út­búgv­­ing­ar­skeið, tey kunnu bjóða. Vit hava brúk fyri, at lær­ar­ar í størri mun kunnu brú­ka ta tíð, sum er neyðug til at eftir­út­búgva seg. Tað inni­­ber eisini møgu­leika fyri at arbeiða niður­­setta tíð eina tíð og stuðul til fjar­­lest­­ur og ferða­út­reiðsl­ur, um eftir­út­­búgv­ing­in verð­ur tikin uttanlands, sigur Hanus Joen­­sen.
Sjálvur var hann fyri nøkrum árum síðani á lærda há­s­­kúla­num í Linköping í Svøríki og tók eftirútbúgving innan leiðslu.
– Tað gav mær ótrúliga nógv, og tað hevur sera stóran týdn­ing, at møguleikin at fara út í fremmant umhvørvi at læra og uppliva er til staðar, sig­ur hann.

Pengar á borðið
Tað skulu við øðrum orðum pengar á borðið, um nakað muna­gott skal gerast við góðsku­støðið í føroyska fólkaskúlanum.
– Alt nýtist ikki at kosta so nógv, men skal skúlin veru­liga lyftast, so mugu vit vera til reiðar at gjalda fyri tað. Eg haldi eisini, at eg merki, at politikararnir vilja gera ta íløguna. Vit í skúla­leiðara­felagnum hava í øllum før­um ein góðan dialog við Menta­málaráðið og politisku skipan­ina annars, sigur Hanus Joensen.
Í Skúlaleiðarafelag Føroya hava tey tó ikki roknað upp á, hvussu stór íløga í pengum er neyðugt fyri at gera nakað, ið veruliga munar innan skúlans gátt.
– Vit mugu eftirútbúgva breitt, bæði fakliga og náms­frøðiliga. Og ikki minst leiðsl­ur­­nar. Lærar­a­út­búgv­ingin hev­­ur nú eina breyt við leiðs­lu, og ætlanir eru um at víðka hana, so hon eisini kann taka liðugt útbúnar lærarar inn til eftir­útbúgving. Tað er gott. Men at seta prís á, hvat tað kost­­ar at fáa ein betri skúla, tað dugi eg ikki, sigur Hanus Joen­­sen.
– Men meirjáttanir við ong­um skipanarbroytingum vísa seg ikki einsamallar at vera svarið. Tí eigur tað eisini at gerast lættari og meira eggj­andi hjá lærarum og leiðsl­um at fara undir nýggjar undir­vís­ing­ar­verk­ætlan­ir við øðrvísi námshættum og hug­burði, sigur hann.