Jú, tað er helst rætt at møta upp til slíkan fund, har tú kanska sleppur upp á eina mynd saman við John Kerry og øðrum fínum fólkum.
Løgmaður hevur skrivað undir eina avtalu við øll hesi lond um, at vit skulu vera tilbúgvin, um oljudálking hóttir í Arktis.
Men tá Kringvarpið spyr hann, um tað er í lagi, at hann ger hetta, samstundis sum hann hevur skorið alla játtan til tilbúgving burtur, so Landsverk – sum umsitur málið – fær null krónur, so svarar hann bert, at so má landsstýrismaðurin í innlendismálum gera nakrar umraðfestingar, so hann fær hetta upp á pláss – og at vit eiga kortini onkra útgerð og nøkur skip, so vit fáa verið við kortini.
Hetta minnir ikki sørt um stóra politiska málið hjá løgmanni um at hækka ríkisveitingina við 200 milliónum krónum. Øll vistu, at hetta var bluff. Men hóast tað fór løgmaður til Danmark við hesi ætlan, men kom aftur sum av torvheiðum. Hann lovaði kortini, at »tey fóru at føra veruligar samráðingar í heyst« – samráðingar, sum ongantíð komu, tí málið bleiv slept.
Kári P. Højgaard váttaði í sjónvarpinum, at hann visti um avtaluna hjá løgmanni. Men hann hevur ongar pengar til Landsverk til tilbúgving. Skal hann finna 15 milliónir, so merkir tað tilsvarandi í sparingum, og tað ber ikki til. Hansara boð eru tí, at Landsverk skal umsita málið uttan pengar.
Men Lansverk tveitir handklæði í ringin, og tí hava vit nú eina tilgongd, har landsins leiðari ger avtalur, sum ikki kunnu haldast.
Hann sendir apuna víðari til Kára P. Højgaard, sum aftur sendir hana víðari til Landsverk, sum sendir hana uppaftur til Landsstýrismannin, sum sendir hana niðuraftur til Landsverk.
Ymsir umhvørvisfelagsskapir rópa varskó, tí teir siga, at bara orð eru aftan fyri avtaluna. Hjá okkum eru so bara orð og eingir pengar.
Tað besta, sum kann henda fyri løgmann og Kára P. Højgaard er, at eingin oljudálking hednir í Arktis – og so kann løgmaður smílandi siga:
– Hvat segði eg?
