ODDAGREIN: Endiliga kom semjan

Og Sigr­un Wardum og tey í Javna høvdu ver­u­liga or­søk til at ilsk­ast inn á stríð­andi part­ar­nar. Um Nær­verk­ið gjørdi ætl­an­ina um kon­sentr­a­tións­leg­una fyri menn­ing­ar­tarn­að í Legu­hús­i­num í Nes­vík til ver­u­leika, so var to­tala skomm­in fullkomin.
Vanliga er ikki so lætt at síggja vinn­ar­ar eft­ir eitt verk­fall. Fak­feløg­­ini bløða skjótt út, og ar­beiðs­gev­ar­ar spara nógv­ar peng­ar. Í so máta er hetta verk­fall­ið kanska einki und­an­tak, men tó. Fólka­flokk­u­rin hev­ur vunn­ið alt hig­ar­til, og tað sum ikki er ein sig­ur fyri fak­fel­ags­rørsl­una hesa­ferð, tað er so ein sig­ur fyri Jørg­en Nicl­a­sen og Fíggja­r­mál­a­ráð­ið.

Í skrivandi stund er ilt at fáa eyga á, hvat lyftið um fyr­i­reik­ing­ar­tíð í veru­leik­a­num merkir – ella hvat tað er vert. Peda­gog­fel­ag­ið segði í tíð­inda­skrivi í gjár­kvøld­ið, at eing­in av­mark­ing var um, hvussu nógv tíð skal set­ast av til hetta ar­beið­ið, með­an semj­an sig­ur, at hjá ped­a­gog­um á dag­stovn­um kann ein tími í mið­al um viku­na brúk­ast til at fyri­reika peda­gog­iska ar­beið­ið, og at leið­ar­in á stovn­i­num hev­ur á­byrgd av til­rætta­legg­ing­ini av hes­um ar­beið­inum.

Kanska vit fáa eina skilligari frá­grei­ð­ing frá Peda­gog­fel­ag­num um hetta. Men sam­bært Heð­ini Mort­en­­sen, so er eing­in broyt­ing í enda­liga sátt­mál­a­num í mun til tað, sum upp­run­a­liga stóð peda­gog­u­num í boði. Hann sig­ur, at løn­­ar­broy­t­ing­in er stórt sæð tann sama, og at av­tal­an um fyr­i­reik­ing­ar­tíð eis­ini stórt sæð er tann sama. Og tólv min­utt­ir um dag­in, sum leið­ar­in á stovn­i­num skal leggja til rættis, ljóð­ar ikki av nógvum.

Men eru tey í Pedagogfelagnum glað fyri sátt­mál­an, so er tað gott í sjálv­um sær. Men at talan er um ein lág­løn­ar­bólk boðar tíð­ind­a­skrivi­ð frá fel­ag­num eis­ini frá. Av teim­um 2.000 lim­u­num í Føroya Peda­gog­fel­ag eru bara fimm lim­ir – alt­so eitt fjórð­ings pro­sent – sum fáa yv­ir 32.000 krón­ur og harv­ið ikki fáa fulla nyttu av teim­um 220 krón­u­num í løn­ar­hækk­ing.

Hesar sam­ráð­ing­ar­nar hava vón­andi lært fak­fel­øg­ini at taka sær aðr­ar part­ar fyri. Tær hava ikki víst sam­an­hald mill­um fak­fel­øg­ini – og tær hava víst, hvussu stórt vald og hvussu stórt tak ein borg­ar­lig sam­gonga hev­ur á spjaddu før­oysku fak­fel­ags­rørsl­uni.