Karsten Hansen vendi flokkinum bakið av sama málið. Tórbjørn Jacobsen hevur fyrr verið rættiliga bondskur um slík mál – einaferð spurdi hann í stórari blaðgrein, har hann speirak framstandandi tjóðveldisfólk, um homoseksualitetur kann etast.
Á Portalinum í gjár viðmerkti hann soleiðis:
– Veldug mál og tekin um durkdrivið situatiónsfornemilsi, nú vit í danska heimastýrinum stríðast við mest høgravendu stjórn á okkara leiðum, snákað við tjúkkari sambandsmascaru.
Forkvinnan í starvsnevndini hjá Tjóðveldi, Óluva Klettskarð svaraði við at skjóta eftir fjølmiðlinum:
– Ja, so óseriøst kann ein miðil gera sær eina niðurstøðu! Burtur úr tí drúgva arbeiðinum og víðskygdu ætlanum floksins, dugdi Sosialurin bara at fáa hesa yvirskriftina.
Hetta skrivaði hon, hóast vit sum einasti miðil vóru til flokstingið – og við nógvum øðrum yvirskriftum á Portalinum.
Men ein onnur kvinna, ið stendur Tjóðveldinum nær, Annlis Bjarkhamar, sum er samkynd, helt tað als ikki vera løgið av okkum at viðgera støðuna hjá einum minniluta. Hon helt tað vera eina mótsøgn at siga, at øllum verður tryggjað somu rættindi og so útseta at taka støðu til at dagføra hjúnabandslógina.
– Tí skulu øll verða tryggjað somu rættindi, so er tað ein sjálvfylgja at øll verða javnsett í hjúnarbandslógini. Um tað fyrsta er galdandi, so er tað næsta longu avgreitt og floksins støða greið.
– Men lat okkum nú síggja hvussu leikur fer, og eg dugi nú ikki at síggja, at ein miðil er óserisøsur at viðgera støðuna hjá einum minniluta. Í míni verð er tað ein stórur trupulleiki, at samkynd eru annanfloks borgarar í sínum egna landi. Fyri ein flokk sum vil byggja frælst land átti tað at verið tað mest sjálvsagda at allir borgarar eiga somu rættindi.
