Skansin, Tórshavnar Havn og veruleikin

Skansin, Tórshavnar Havn og veruleikin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Í dag er ongin framleiðsla eft­ir í Havn. Tað er onki fiska­ar­beiði. Baca­­lao er tagnað fyri altíð.   Nógv aling er í okkara Nóls­oyarfirði, men ongin laksur kemur á land í Havn. Tað er onki pelagiskt fiski­loyvi í Havn. Ein trolari eft­ir, Enniberg. Onki sláturvirki fyri seyð og neyt. Burtursæð frá rullu­pylsuni hjá Otto Reinert, MBM og Miklagarði, er so at siga ongin matframleiðsla í Havn. Lítið og onki verður fram­leitt til útflutnings. Salt­sølan var eina­ferð karmur um blóm­andi vinnulív. Nú nýtir Tórshavnar Komm­unu 100 mio kr til marg­lætis­skrivstovur í Saltsølu bygn­ing­­inum. Einaferð tosaði man um maritimt kraftcentur og gransk­ing í Salt­søluni, góðir tankar men bý­ráðið gloymdi bara, at tað er onki maritimt vinnulív eftir í Havn, og nú er so meginpartin av Salt­søluni  útleigað til fyritøku sum selur teldur til almenna  sektorin.

 

Tað fara stórar rembingar fram í okk­ara samfelagi. Alt remb­ing­­ar uttan fyri høv­uðsstaðin. Bakka­frost, Luna, Varðin, Chr. í Grótinum, Pelagos osfrs., eru feløgini sum í dag seta dags­skránna.

 

Vøksturin í dag og tann pro­duk­­tiva framleiðsluvinnan liggur í Runavík, Fuglafirði, Klaksvík og Tvøroyri. Tórshavnar Havn hevur livað sera væl av, at meginparturin av framleiðsluni hjá hesum økjum nú í fleiri ár er koyrd til Havnar og so avskipað her. Hetta hevur havt stórar inntøkur í vørugjaldinum til Tórshavn Havn, hóast vøran ikki er framleidd her.

 

Henda gongd fer at broytast í framtíðini. Bakkafrost verður út­bygt, Fugla­fjarðar Havn verður út­­­bygd og Faroe Ship er longu byrj­­að at fara til Runavíkar eftir farmi. Sam­skip setur nú enn eitt skip inn á rutuni. Skipa­fe­løgini verða noydd at fara har, sum vør­an verður fram­leidd. Alterna­tivið er, at teir stóru fram­­leið­ar­ar­nir gera síni egnu skipafeløg og sjálv­sagt skal vørugjaldið falla, har sum fram­leiðslan er. Bara frá Bakkafrost verða tað eini 50.000 tons, sum ikki longur fara at koma til Tórs­havn, og longu nógv minni inntøkur til Tórshavnar Havn.

 

Um tvey ár er stóra havnarút­byggingin í Runavík liðug og fer hon at avskipa meginpartin av teim­­­­um vør­um, sum í dag fara til Havn­ar. Eisini í cruisevinnuni eru stórar broytingar og fara í summar eini 25  cruise skip til aðrar havnir enn per automatikk til Tórshavnar. Oljuaktiviteturin, tá hesin tekur seg uppaftur, verður allur í Runavík.

 

Samanumtikið er ætlanin um stóru útbyggingina av Tórshavnar Havn, har man vil offra Skansan og alt tað vakra økið Yviri við Strond, illa umhugsað og als ikki baserað á  kommerciellar veruleikar og fram­rokningar av framtíðar gongdina í føroysku framleiðsluni.

 

Ein minni útbygging og dýping av Tórshavnar Havn fer at nøkta tørv­in á inn­flutningi og komandi útflutningi her. Sjálvsagt verða onkrar tillagingar neyðugar, men ikki ætlaða risaútbyggingin.

 

Samanumtikið kann við vissu sigast, at vørunøgdirnar fra Runa­vík, Klaksvík, Fuglafirði o.s.frv., fara ikki longur at koma til Havnar,  og tað verður nógv minni virksemi í Tórshavnar Havn í komandi árum. Eisini fer undirsjóvartunnilin at økja um virksemið í Eysturoynni og Norðoyggjum, og hann fer eisini at minka týdningin av Tórshavn Havn.

 

Tað verður tosað um Arktis og møguleikar fyri Havnina. Tankin er áhugaverður, men veruleikan er ein annar og nógvar royndir eru longu gjørdar at fáa meira av slíkum aktivi­teti til Tórshavnar, men uttan størri úrslit.

 

Eg eri borgari í Tórshavn. Fødd­ur og upp­vaksin her og vil Tórs­havn tað besta, men eg mótmæli at bý­ráðið roynir at gera hesa ørvitis­ætlan til veruleika og skamm­skemma Havnina. Tað er mín vón at vit og skil má sigra.