besta undirstøðið hjá okkara tónlistarliga flaggskipi Føroya Symfoniorkestri er eyðsæð. Tað er tí at ynskja eftir, at Bernhardur Wilkinson fær høvi til at arbeiða við okkara gávuríku strúkara [...] yvirskiparan Berhard Wilkinson, hvørs ljóðføri er floytan, men sum er at meta sum ein aðalinspiratorur í okkara verandi tónleikaheimi. Lítandi hundrað ár aftur í tíðina hóma vit Bager Hansen, sum var fremsta [...] Tóri Restorff Jacobsen og kontrabass: Agnar Lamhauge. Tryggur miðdepil í hesum samanspæli var okkara frægi pianistur Jóhannes Andreasen, um enn skúlin ikki enn hevur fingið sær hóskandi ljóðføri til
kommunur og land. Og tá eitt barn ikki trívist, mugu vit royna at skilja hví. Børn hava tørv á nærleika og relatiónum við vaksin. Og tá hesi viðurskifti eru spard burtur politiskt, er tað okkara uppgáva at [...] Allarfyrstu tíðina í lívi okkara, krevja vit ikki serliga nógv. Eru vit heit og mett og merkja vit nærleika, so eru vit nøgd. Seinni letur heimurin seg meira upp fyri okkum, vit verða forvitin og sosial [...] minstamark fyri starvsfólk á eitt nú skúla- og eldraøkinum. At vit hava álit á stovnunum, har børn okkara uppihalda sær stóran part av degnum, er avgerandi fyri um vit hava eitt vælferðarsamfelag ella ikki
tað neyva við í øllum. Gloymi ikki, tá systkinnabarnið hjá pápa okkara, Hans Biskopstø Andersen var í Føroyum og ferðaðist, og pápi okkara og hann uppi á Heygum málaðu hvør sín oljumálning av bygdini. Tann [...] aftrat siglingini. Spýggjubakkarnir vórðu mangan dúgliga brúktir. Men hevði tú fingið føturnar upp á land, var alt í lagi, tí altíð tók Ingeborg ímóti okkum, henda hendinga konan, henda sermerkta, blíða Ingeborg [...] kom aftur. Byrjanin til alt var sambandið millum Óla Hans Hans – Petersen, verpápa Ingeborg og abba okkara í Klaksvík, Jógvan Fr. Joensen, seinni Kjølbro. Teir báðir vórðu knýttir at handlinum úti í Klaksvík
vit føroyingar hendan valborgaraftan skuldu vinna á tí vetri, sum í øldir hevur nívt okkum og landi okkara, tað mundi fáur trúgva. Tí var tað hugtakandi hetta kvøld at sita og fylgja við í valuppteljingini [...] hvørt Føroyar framvegis skuldu vera stýrdar av Danmark, ella vit skuldu gerast eitt sjálvstøðugt land. Hesa fólkaatkvøðu setti danska stjórnin í verk. Føroya fólk samtykti tann seinna møguleikan. Tjó [...] viðvent í holuni. Nú eru allir flokkar farnir til val uppá, at broyting skal koma í stjórnarskipan okkara, og einki landsstýri kann skipast uttan at onkur av teimum flokkum eru við, sum vilja at Føroyar
seta hol á málið. ? Lat meg heinanvegin siga, at okkara sjónarmið skal vera, at politiska frælsið er treytað av búskaparligum frælsi. ? Harnæst er tað okkara málsetningur, at tey stig, sum vit taka á sjá [...] og størri mun tóku ábyrgd av og fult ræði á øllum samfelagsviðurskiftum okkara. Vit hava í spurninginum um statsrættarstøðu okkara tveir høvuðspolar. Ein, sum sigur seg vilja hava loysing, og ein, sum ikki [...] sjálvstýrislóg, segði Jóannes Eidesgaard, at hon skal fyriskipa: * at Føroyar eru eitt sjálvstøðugt land * at so leingi ikki annað er fyriskipað eftir reglunum í hesi lóg eru Føroyar í ríkisfelagsskapi við
útlendingar, tí tað er ikki dagur frá Gudi, at vit ikki møta útlendingum, sum passa sera væl inn í okkara »serføroyska« arbeiðsmarknað. Vil av góðum grundum ikki koma inn á skipanina við ítróttarfólkum á [...] Sælandi, Tailandi, Japan, Rumenia, Danmark, Mexico, Keynia, Russlandi, Týsklandi og so harumframt okkara kendu ítróttarfólk úr Romenia. Hvør í Vestmanna vildi sent australiu-kvinnuna í ferðavinnuni ella [...] ikki er føroysk. Eg haldi, at orðatakið at vit síggja flísini í annara eygum, men ikki bjálkan í okkara egnu, er farin at hóska til føroyingar, tí vit eru ov erkvisnir í útlendingamálum. Hvussu nógvir
løtan ordiliga gandakend. Hatta gjørdist stutt sagt ein heilt serlig uppliving í okkara lívi, sum hevur sett seg djúpt í okkara hjørtu. Tit hava spælt í G! skjúrtum á tykkara konsertferð í Týsklandi, hvussu [...] alla vikuna gingið og skeitt oman á sandin, sum gjørdist størri og minni alla tíðina. Vit hugsaðu okkara, um hvussu tað fór at enda við konsertini. So frættu vit, at flóð fór at vera, meðan konserin var [...] vit har fyri at samskifta við áskoðaran, og tílíkar heiðurslønir eru eitt slag av aftursvari til okkara. Vit seta stóran prís uppá tað. Tí tílíkt vísir, at vit hava rakt okkurt, tað verið seg í áskoðaranum
upp við tilsvarandi hægri útreiðslustøði oyðileggja vit okkara kappingarføri. Tá vit so skulu út at kappast á altjóða marknaðinum, merkir tað, okkara vøra ikki kappingarfør í mun til tað, sum aðrir kunnu [...] fara eini 65%, her hugsi eg bæði um skatta og avgjalddstrýst, aftur í teir almennu kassarnar. Tí er okkara boðskapur at kompensera fyri dýrtíðina við at lækka skattatrýstið, tí harvið oyðileggur tú ikki [...] økt lønartrýst, har tú kemur at skapa eina óhepna inflatión og uppá longri sikt kemur at oyðileggja okkara vinnulív. Hava ráð -Men skulu tit til at yvirtaka og minka blokk, verður tá ikki neyðugt at skerja
fyri seinni at leggja seg yvir okkara lítla og viðbrekna pláss. Ábyrgd at bakka borgarstjóran upp Lat meg her leggja herðslu á, at tá ein borgarstjóri er valdur, er tað okkara ábyrgd at bakka hann upp. ? [...] meiriluta. ? So her er sum so einki forgjørt í hesi samanseting. Ikki altíð so lætt at skilja Bæði lands- og kommunupolitikkur kunnu verða eitt sindur torskildir. Tað kunnu vera mál, sum fólk uttanfyri [...] meining enn eg. Hjartaliga tøkk fyri tað. Eg fari at sakna tykkum. Til seinasti fari eg at ynskja býi okkara alt tað besta í framtíðini við Harrans signing. Eg fari eisini ? sum eg nevndi á seinasta fundinum
mangan hevur verið á máli okkara millum. Páll var lærari nøkur ár, men politikkurin hevði hansara stóra áhuga og var hann nógvu árini, fram til hann bleiv sjúkur,aktivur bæði í lands- og kommunalpolitikki [...] og hørðu lagnuna altíð at vera bundin at øðrum, um vantandiuppvenjing og annars alt, sum rørdist í okkara samfelag og kring um heimin. Og ikki minst eisini um politikkin heima á klettunum, tí sum áður nevnt [...] og hevur sínar fullu førleikar, so er ilt at skilja, hvussu tað mann vera ikki at hava teir, og í okkara prátum komu vit eisini inn á, hvussu tað er, ikki sjálvur at kunna nakað, ikki at merkja fríheitina
