fantastisk.” (Eitt svar, sum kanska undrar onkran -) Fjallatalan Men hvat sigur so henda tala í Matt. kap. 5-7. Sum varð hildin í svárastu trongdartíð Ísraels - sperd við hatri og illvilja. Landið kúgað av
fótbólt á besta liðinum hjá MB. Hann var ein evnaríkur telvari og badmintonleikari, eins og hann róði kapp í nógv ár. Tá vit vóru ungir, var ferðasambandið ikki so gott, sum nú. Tí var mangan gist, tá vit
komu um, at Gudmund Joensen var farin bert 34 ára gamal. Eg kom at kenna Gudmund í 1984, vit róðu kapp saman við dreingjabátinum Sílinum. Tá ein av manningini hetta árið brádliga gav avboð, vísti róðursmaðurin [...] at eg taki munnin ov fullan, tá eg sigi at hetta uttan iva var tað stuttligasta árið, eg havi róð kapp. Ein av undangongumonnunum til hetta góða sosiala samanhaldið, var Gudmundur, hann var altíð smílandi
“Og eru tit so nógv glaðari nú” spurdi hon har hon sat við stokkunum og eygleiddi okkum renna um kapp við tíðina. Sjálv var hon heima alt lívið. Hon fekk ongantíð eina løn útgoldna, og, eg haldi, eg kann
m.a. var hann í fleiri ár hjá J.K. Joensen & soni. Á yngri árum var Frank ítróttarmaður. Hann róði kapp, spældi fótbólt og var ein framúr góður hondbóltsmálverji. Frank giftist Jónu úr Miðvági, og bygdu
ella at sleipa skip við maskinbreki í fleiri dagar til nærmastu havn. Í 1993 byrjaði eitt nýtt kapitull í føroyskari rækjusøgu, tá rækjuveiða tók seg upp á Flemish Cap. Ein dagin ringdi Atli av
besta vinmann sín, siga vit: " sáran vit syrgja teg, Rósing bróður, kærur vart tú okkum."; (2. Sam. Kap.1,ø 26) Takk fyri alt! Hvíl í friði! Kitty, Hilmar, Jákup og Jona
eg hervið siga øllum, sum hava hjálpt okkum hesi mongu ár, hjartaliga takk fyri, og citera Jeremias kap. 49, v. 11. »Eg skal halda lívinum í teimum, og einkjur tínar kunnu líta á Meg«. Hjartaliga takk til
Signhild úr Bíbliuni sunnudagar og har sótu vit ungdómar og hunaðu okkum meðan normaðurin gletti um kapp við láturin, alt meðan Signhild gekk um okkum sum ein verulig heimsmamma. Við Signhild fór eg til
og Frelsunarherin. Er onkur serlig ólavsøka, tú minnist? - Kanska onkur, tá man var ungur og róði kapp, men tær ólavsøkurnar tími eg ikki so væl at minnast. Kundi okkurt verið øðrvísi við ólavsøkuni? -
