tingfólk ganga nógv hægri upp í sín egna persón, enn flokkin. Tað hava vit sæð – og tað fara vit at síggja seinni í heyst – í valstríðnum, hvussu høgt persónar ganga upp í at profilera seg sjálvan
Okkurt bendir á, at Javnaðarflokkurin – fyri at vinna undirtøku – fer at føra fram, at somu persónar ikki skulu veljast í bæði tingini. Í Danmark er tað til dømis vanlig mannagongd, at fólk,
deyður, so er eingin almenn umbering komin frá teimum enn. Tað er lítið sømiligt og vísir, at persónlig maktgirnd skuggar fyri aðalendamálinum, at virða vunnin rættindi. Vit kunnu halda fram
tríatiárunum arbeiddi við hesum fyribrigdi, Financial Transaction Tax. Øll eru vit samd um, at persónsskatturin er ov høgur, og at aðrir hættir at fáa skatt inn mugu finnast. Broytingin hjá la
ráðið, og tað er kanska gott tað sama, tí tá er vandin minni fyri, at onkur tilvildarligur persónur – sum ikki er serliga mentanarliga grundaður, kemur at fáa so stóra ávirkan, sum t. d
trýst á sínar samgongufelagar, at um teir nú fara at brúka heystið til partapolitikk og persónligan løtuvinning, so tekur hann avleiðingina og skrivar út val. Og hervið festi løgmaður
at veruligir samfelagsreformar høvdu verið framdir. Tað er áhugavert, at ein so sentralur persónur í Sambandsflokkinum sum Edmund Joensen staðfestir, at flokkurin hevur forsømt møguleikan
eru harðir. Onkur vil halda, at teir ikki eru nóg harðir. Vit kenna summar av hesum óheiðurligu persónum. Onkur teirra eru so mikið frekir, at teir venda aftur ferð eftir ferð – hóast teir hava [...] mikið væl til hjá bakmonnunum at halda søluni gangandi. Vit vita, at talan er samvitskuleysar persónar, sum ikki himprast við at draga onnur upp á tráð – í síni eirindaleysu tráan eftir at
Spinndoktarin hjá Edmund Joensen, fólkatingsmanni, Per Højgaard, sum í fleiri ár arbeiddi sum óheftur journalistur í Kringvarpinum, birtir eisini upp undir kjakið á sínum facebookprofili
eisini sæð ta broyting í føroyskum politikki seinnu árini, at tað snýr seg meira um at profilera persónar heldur enn flokkar. Hetta førir við sær, at vit fáa fleiri fólk vald á ting og í kommunustýri
