men at skapa grundarlagið fyri, at eg og tú hava meira eftir um mánaðin til at leggja okkara egna lív til rættis, ja, tað tykist vera fjarandi politiskur áhugi fyri tí. Eg haldi, at ein kravmentan otar

ikki legði frá sær, tá hann fann út av, hvør fjalda dagsskráin var, tí so hevði hann havt eitt betri lív í dag. 08.11. 2002 samtykti ST-trygdarráðið resolutión 1441 um at avvápna Irak og lata ST-inspektørar

Sandi, faðir at Sandoyarbókini, ið rúmar 93 kvæðum, hevði lítla tiltrúgv til, at føroyska dansinum var lív lagað. Hann skrivar í sínum endurminningum, at hann í 1819 av Hentze prósti, vegna Canceliet, táverandi [...] og sum hann sjálvandi kendi út og inn. Kortini eru báðir samdir um, at føroyska dansinum er ikki lív lagað. Hinvegin so hevur Jóhannes í Króki verið sera djúphugaður, tí hann torir og loyvir sær at ivast

Um jogalæraran og vegatararnar, sum droyma um eitt sunnari lív og ein betri heim. Og vit lesa um,hvussu vit kunnu hjúkla um kærleikan í parlagnum, so vit varðveitahendan størsta dreymin av øllum, kærleikan

ósek í. Hetta vóru alt annað enn spilt fólk, ið annars vóru von til at liva og livdu eitt vanligt lív við fam., heimi, arbeiði, skúla og frítíðaraktivitetum, sum annars vóru góð við land og fólk. Tey vóru

skapningur og tornin í kjøtinum, tann sátans eingil, sum Paulus tekur til, verður helst sitandi, so leingi lív er á foldum. Lendið er framvegis slætt og vakurt. Onki er sum at ferðast í toki. Her sær tú nakað,

er tað at fiska ella sleppa á flot sjálvt lívið. Men her er stórur klassamunur á bátunum sum hetta lív fer fram í. Summir hava ein vanligan føroyskan maskinbát við húsi á ella kanska ein Kaldbaksbát ella

Sær onkur bróður sín gera synd, ið ikki er til deyða, so skal hann biðja. Og Hann skal geva honum lív - teimum, ið ikki synda til deyða. Synd er, sum er til deyða. Tað er ikki viðvíkjandi henni, eg sigi

seta orð á hugsanir, bæði í talu og skrift og vita, hvussu vit bera okkum at fyri at fáa eitt gott lív. Alt hetta er als ikki sjálvsagdir persónligir eginleikar, men hetta mugu børnini læra frá fólki, tey

frá barnaárunum á útoyggj. Fyrstu setningarnir boða frá markleysum møguleikum: »Á oynni var alt, sum lív kundi lysta hjá einum óvita...«, og tínæst verður alt tað góða, sum finst í paradísinum reksað upp