drigin í løn, uttan tá ið talan er um næstu skyldfólk. ?Hvør skal avgera, hvør eru næstu skyldfólk, spyr Gunnleivur Dalsgarð. Tað eru so nógv, sum mugu sigast at vera næstu skyldfólk, uttan at hava pappír

andlitið, sigur formaðurin í Havnar Arbeiðsmannafelag. Og við týðiligari tilvísing til javnaðarflokkin spyr hann, hvar arbeiðaravinirnir nú blivu av? Men sostatt kann staðfestast, at longu fysta dagin hendan

greinina »Sambandið er slitið«, sum er skrivað av Sonju Jógvansdóttir. Eftir at hava lisið hesa greinina spyr ein seg sjálvan, hvussu langt av allari leið eitt blað sum Dimmalætting kann loyva sær at fara? Kann

Hevur hann tvær samvitskur, spyr bispur. Hann sigur, at ert tú limur í einum trúarsamfelag, ert tú loyalur ímóti tí. Men kann loyaliteturin hjá Jógvani á Lakjuni býtast í tvey? spyr bispur. Hann sigur eisini [...] ímóti kirkjuni og eg hevði aldrin hugsað mær, at slíkt kundi koma fyri um okkara leiðir. Og hann spyr, hvat ætæanin hjá politiska valdinum er við fólkakirkjuni. Hans Jacob Joensen sigur, at tað hevði

maðuriner frelstur, so er tað gott. Tað er tað einasta, bispur eigur at hugsa um Og ein annar lesari spyr, hvat bispur skilur við hugtakið "trúðarfrælsi". ? Er trúarfrælsi at tú sleppur undan "happing" fyri [...] Ella er trúarfrælsið, at øll eru javntsett í føroyska samfelagnum, eisini at kunna gerast Løgmaður, spyr hesin lesarin

leiðslu vóru við til at snýta starvsfólkini. Hvussu skulu vit hava álit og trúvirði á slíkum monnum, spyr Ingeborg Vinther.

mynd av tí, vit trúgva uppá. Men hann spyr, hvussu verður, tá ið øll ábyrgd fyri fólkakirkjuna verður yvirtikin. ?Hvør skal tá koma ístaðin fyri drotningina, spyr hann. Hvør skal so seta ritual í gildi

tevjar eina forsíðusøgu ? »Nakin maður í Norðurlandahúsinum«. Men gakk, søgan missir broddin, tá onkur spyr, hvat nýtt er í tí, tí eru vit ikki øll nakin innaní? Og so fær søgan eina aðru og eina triðju vend

altíð, at slíkt gevur tað virkan, sum ynskiligt var, sigur Leila Solmunde. Hvar er endamálið Leila spyr, hvat endamálið er við at ein vanlukka verður varpað út um allar geilar so stutt aftan á, at hon er [...] hálvgum níggjutíðina um morgunin, og á middegi er tað longu á netinum. Hvørjum endamáli tænir tað, spyr Leila og leggur afturat, at tað óivað er ein spurningur um, øll tey avvarðandi hava fingið deyðsboðini

m. ? Um fjølmiðlarnir ikki seta fingurin á, tá alt ikki verður gjørt rætt, hvør skal so gera tað, spyr hann at enda.