einamest, og tað fæst hann eitt sindur við enn hóast hann nú verður 90 ára gamal. Tað eru mangar myndir sum hanga víða hvar í nógvum heimum. Tað, sum hann hevur sæð í nattúruni í okkara vakra landi, tað
Litríku myndir hansara liva sítt sæla lív á løriftinum í inniligum og viðkvomum brøgdum, har flatirnar hálsfevna hvør aðra og skapa eina heildarkenslu av einum livandi pensli, sum livir sítt fjalna lív
litografin Jan Andersson. Á framsýningini síggjast býar- og bygdalýsingar, portrettmyndir og religiøsar myndir; tað eru parafrasur av altartalvunum, sum Torbjørn Olsen hevur málað síðan 1996. Í 2005 byrjaði Torbjørn
beina hvalakjøtið burtur. Soleiðis skrivar Paul Watson á Facebook. Umboð hansara á Sandi hava tikið myndir av einum skráa úr betongi, sum gongur út av berginum – kanska á Dalsvegnum – sum fyrr hevur verið
ð. Har eru myndir av alskyns fiskasløgum, verum, gróðri og litføgrum taraskógi. Eisini eru myndir av skipsvrøkum. Søgur sum ongantíð rættuliga eru sagdar, men sum nú koma undan kavi. Myndir av víkum, firðum
at hann kann røkka eini toppferð upp á 35 kilometrar um tíman. Sosialurin fylgir málinum. Mynd 1:(Myndir í Sosialinum) Talvan vísur hvussu nógv Gilli hevur runnið við høgum intensiteti. Um vit taka teir [...] talvuni vísur, at Gilli stendur ella gongur. Men hin hálvan av sirklinum sær gott út! Mynd 3: Hendan myndir vísur hvussu oftani Gilli kemur upp í sprint ferð. Her vert at leggja merki til munin millum fyrsta
feiraðu valsigurin hjá New Labour í 1997 uttanfyri Downing Street nr. 10, vóru leigað. Hetta vóru myndir sum fjølmiðlarnir sendu kring allan heimin. Í 2001 var aftur val í Bretlandi. Tony Blair varð endurvaldur
um Petur Alberg. Hesar 100 Miðvikurnar telja í minsta lagi 1.000 bókablaðsíður umfram einar 1.000 myndir. Tað tykist at vera stórur áhugi fyri hesum tilfarinum, og nærum dagliga frættist frá fólki víða
sigur, at tað var eitt skriðulop tætt við býin Merano, sum gjørdi, at tokið fór av jarnbreytini. Myndir hjá fjølmiðlunum vísa, at tokið fór á glið oman brekkuna og steðgaði, tá tað kom í nøkur trø. Jarnbreytin
síðstu vikurnar, vóru vit í Hebron á Argjum. Har var nógv lív í, og vit nýttu høvið at taka nakrar myndir og at spyrja okkum fyri, hvat tað var, sum gekk fyri seg. Vit fingu at vita, at tað vóru toftafólk