trupulleikum. Eg haldi at vit í nógv størri mun eiga at gleðast um øll okkum, sum fáa gerandisdagin at ganga væl. Og tá eru vit eisini betri fyri at hjálpa teimum, sum hava veruligar trupulleikar at dragast

Maðurin, sum læt lív í Ilulissat, var 24 ára gamli, Maassannguaq Dalager. - Eg vóni, at málið fer at ganga uttan trupulleikar. Nú hava vit reist ákæru, sum byggir á kanningararbeiðið hjá løgregluni í málinum

lokomotivið má ikki gloyma at draga hinar vognarnar aftaná sær. Vit kunnu ikki øll ganga á odda, men úrslitini hjá teimum sum ganga á odda eiga at koma øllum til góðar. Tí skalt tú velja Sambandsflokkin tann

ður síðan seinasta løgtingsval. Eisini á løgtingi er samstarv og sínámillum álit rætta leiðin at ganga, um bestu úrslitini skulu røkkast fyri okkara land og fólk. Seinastu árini hava vit sæð úrslitið av

eisini, at almennar skipanir eru til fyri fólkið og ikki øvugt. Hon heldur, at Løgtingið eigur at ganga á odda, soleiðis at eldraøkið í øllum landinum verður tíðarhóskandi, dagført og langtíðartryggjað

besta løtan var seinna helvt av fyrra hálvleiki. Tað sum dróg mest niður var, at orkan tyktist at ganga undan hjá fleiri leikarum. Fyri landsliðsvenjarin hava hesir báðir venjingardystirnir havt stóran

fleiri og fleiri húsarhald leggja um til varandi orku. Tað ger mun. Men landið eigur sjálvandi at ganga á odda í grøna orkuskiftinum. Tað ger landið ikki. Landið eigur útvið 200 bygningar kring landið og

januar 1889 tí tá var Føringafelag stovnað við tí endamáli at ”fáa føroyingar at halda saman og ganga fram í øllum lutum, at teir mugu verða sjálvbjargnir”. Hetta tóktist ein veruleikafjarur dreymur í [...] henda upphædd ger er sera ivingasamt. Vit kunnu samanbera tað við at vit hava seyð í fitilendi, og so ganga við kraftfóðri at geva afturat. Tá verður lítið gott burturúr. Orsøkin til at vit hava fingið slíkan

hvussu tað klárar at taka sær av sínum borgarum – serliga teimum, ið hava ringt við at fáa alt at ganga upp fíggjarliga. Í Føroyum eigur tað ikki at vera so, at nakar tjenar upp á neyðina hjá øðrum. Tað

Í gjár vóru fólk í Sandoynni, sum arbeiða ella ganga í skúla í Havn, sein aftur til hús. Allan seinnapartin lá Teistin, tí veðurlíkindini og streymviðurskiftini vóru so vánalig og nakað soleiðis, sum dagurin