elddóp sum stjóri við Prix Føroyar finaluni fyri tveimum árum síðan, so hon hevur upplivað hvat tað snýr seg um, og sigur seg hava skilt hvat stendur upp á spæl. Stúrdi fyri plantunum Helga hevði ikki verið

slag vera sera umráðandi, hóast tær neyvan fara at síggjast serliga nógv aftur á sølutølunum. ? Hetta snýr seg um at geva fólkum uttanlands ein møguleika at ogna sær okkara tónleik, og har eru internethandlar

fyribyrging enn tað ger í dag. Ein spurningur snýr seg um klientgering, og hvussu vit fyribyrgja, at fólk verða ?hangandi? í almannaverkinum. Ein spurningur snýr seg um fíggingina, og hvussu vit tryggja, at

hópuppsagnir á Landssjúkrahúsinum. Skyldur og fræsli Trætan millum Helenu Dam á Neystabø og Jákup Mørkøre snýr seg í stuttum um, hvøjar skyldur og hvussu stórt fælsi ein almennur sjúkrahúsleiðari hevur sum em

semingsmaður kemur upp í samráðingarnar Felagið sigur, at málið snýr seg um, er ikki at bólka nýggja vaktar- og bjargingarskipið Brimil. Tað snýr seg um at gera ein nýggjan sáttmála fyri nýggja vaktar- og

Hetta hongur ikki saman. Hetta kann ikki halda fram. Hetta tykist sum ein ævigur sjónleikur, har tað snýr seg um at spæla ein leiklut, sum ongin skilur meiningina við longur. Tað tykist sum stívnaðir gekkaskortar

tá Tórbjørn Jacobsen dummaði seg. Rætningslinjurnar eru ymiskar har úti, tá tað snýr seg um javnaðarfólk og tá tað snýr seg um onnur. Og so kann alt tos um sakliga viðgerð vera líkamikið. Nei, góði Hans

úr hinum flokkunum sleppa tað, og tá sagt verður, at rætningslinjurnar eru ymiskar har úti, tá tað snýr seg um javnaðarfólk og um onnur. Er hetta ikki at stinga sínar gomlu starvsfelagar í bakið! Ynskja

vit royna at sleppa undan við at siga, at vit nágreiniliga skulu siga fólkinum, hvat ætlanin heilt snýr seg um, tá vit eru lidnir við hana, sigur Anfinn Kallsberg, løgmaður. Óverulig ætlan Føroya fólk er [...] og tolið er við at ganga undan hjá andstøðuflokkunum. Teir vita ikki, hvat ætlanin í veruleikanum snýr seg um, og heldur ikki hava teir fingið at vita, hvussu nógvan pening, teir fáa játtaðan til at kunna

mínum føri farnu vermóður, og minnist meg ikki tvørt orð hava verið okkara millum. Mannalív sínamillum snýr seg m.a. um samskifti, um lívið her á fold saman við hvørjum øðrum upp á gott og ónt. Og í so máta