í Petrograd, í dag Sankta Pætursborg. Somu nátt lupu teir á og tóku Vetrarslottið. Orsøkin til, at hon verður nevnd Oktoburkollveltingin, hóast vit nú eru komin út í novembur, er at Russland áðrenn kol

Heri Eysturlíð skrivar: " Ikki hoyrist hon líka ofta sum fyrr, nú hon hongur eitt sindur anonym harúti í Kirkjugarðskapellinum við Velbastaðvegin. Gaman í ringir hon hvørja ferð, ið eitt líkfylgi kemur inn [...] og tann gamla klokkan varð flutt út í Kirkjugarðskapellið, sum tá var rættiliga nýtt. Har hongur hon enn og ljómar til flestar jarðarferðir úr kapellinum og hvørja ferð, ið eitt líkfylgi kemur inn í [...] ljómað í Suðurstreymi og í tí gomlu sóknini í mong ár, í øllum førum í mong ár áðrenn 1895, tá ið hon klovnaði og tískil varð send niður til umstoypingar. Fram til 1952 var hetta klokkuljóðið líka so væl

Noregs at læra til fotograf. Hon hevði fingið hendur á einum myndatólið úr Englandi. Tá ið hon kom heim at ferðast, tók hon myndir av landsskapi og fólki í Vágoynni. Men hon gjørdist sjúk her og doyði.

týdning Nanna hevur havt fyri føroysku fólkaheilsuna. Eitt nú var hon limur í tubbaksráðnum, har hon framdi eitt stórt arbeiði. Eisini átti hon sín stóra lut í stovnsetanini av Heilbrigdinum á Velbastað.

Anthoniussen) og Samuel Michael (Mikkjal) Andreasen. Andreas er giftur við Malfryd (f. Joensen) av Eiði. Hon er 85 ára gomul. Tey fingu 5 børn, 10 ommu- og abbabørn og 6 langommu- og langabbabørn. Andreas er

heiðursgestur. Helena Dam á Neystabø, landsstýrismaður, umboðaði Landsstýrið. Hon helt røðu fyri føðingardagsbarninum, og hon hevði til stuttleika hevði funnið fram tvey eintøk av Dimmalætting, sum komu [...] heilsaði frá Anfinn Kallsberg, løgmanni, sum ikki hevði møguleikar at koma til Vestmanna henda dagin. Hon ynskti Jógvan Hansen hjartaliga tilllukkku á 100 ára føðingardegnum við ynski um Harrans signing yvir

tíðina hevur hon ferðast við flogfari, sum henni dámdi sera væl, og seinast hon var her heima fylti hon 97. Hanna hevur verið sera lívsglað og dugað at sæð og hoyrt alt tað vakra í náttúruni. Hon kundi sita [...] skvatlaðu fyri fótunum á henni meðan hon hentaði sjáldsamar steinar og skeljar. Væl hevur hon dugað at seyma og eisini hevur hon teknað og málað. Evnað úr leiri hevur hon eisini, og í gluggakarminum hjá henni [...] flottar damur, sum hon hevur evnað til. At hon er listakvinna er tí ikki ov mikið sagt. Í mun til aldurin má sigast at føðingardagsbarnið er væl fyri. Fyri fáum árum síðan fekk hon skurðviðgerð fyri eyguni

visti at siga frá Jóhannu, einaferð hon hevði verið til handils niðri á Grótteigum. Á vegnum heimaftur støkkur hon inn á gólvið hjá Marini í Køk. Inni hjá Marini kærir hon sína neyð um Mariannu, handilskonuna [...] Áargarði heima á Sandi. Henda gamla kona kennir so væl eyðkenda landsynningsljóðið. Nú hon er blivin mong ár, hugsar hon helst ikki stórvegis um veðrið. Sum dagurin leið, makaði hann vindin, og regndroparnir [...] 100 ára gomlu. Men, tað heilt serstaka við hesum føðingardagsbarninum er tó, at livur hon til nýggjárs, so hevur hon uppliva tríggjar øldir. Fáum menniskjum man unnast hetta. Ikki tí, Jóhanna man neyvan

Kválinum. Mamma tygara var bóndadóttir, ið nokk so tíðliga kom suður í Suðuroynna úr Gásadali, og hon dugdi væl at halda hús. * * * Tit bera øll orð fyri at vera kreativ og fitt í hondunum, og sjálvt tá

Virkinum í sambandi við føðingardagin. Jóhanna Michalina Poulsen er ættað Toppigarðinum á Sandi, og er hon yngst av seks systrum. Foreldur hennara vóru Hedavig Hentze og Rasmus Jóhansen. Jóhanna giftist 28