havi er koyrt sjúkrabil og arbeitt sum viðgeri í fleiri ár og havi eg mangan hugsað, at her var ikki lív lagað, um tað ikki var borið skjótt og rætt at. Tað vildi verið ábyrgdarleyst av okkara myndugleikum

sjúkan rakar, elli ber á ella á annan hátt; sum ein navnframur klaksvíksjingur tók til – “Hava vit lív og heilsuna, so fara vit øll sama veg!”. Tá er ynski hjá okkum øllum, at tey ið taka ímóti okkara kæru

ynski ikki at staturin skal stýra fólkið niður í smálutir, men at fólkið hevur frælsi at skipa sítt lív soleiðis sum tey ynskja tað, so leingi tað ikki gongur útyvir frælsi hjá øðrum. Eg eri sosialur , eg [...] frælsan sjálvstýrandi stat ið sjálvur tekur ábyrgd av egnum fólkið og viðurskiftum. Eg byggi mítt lív á kristnu grundvirðini. Eg havi nóg hjartamál og fari her at skriva nøkur av teimum, Ognarrætturin

Upprunaliga var tað turkihús, men seinni var tað timburgoymsla og onnur goymsla. Í ár kemur aftur lív í Pakkhús 5, har tað verður jólasøla við alskyns vørum. Í kjallaranum í Pakkhúsi 5 verður ein burðardygg

Tíðliga seinnapartin hósdagin doyði ein 9-ára gamal drongur í einari sletuvanlukku í býarpartinum, Qinngorput, í Nuuk. Syrgiliga hendingin fór fram, tá smádrongurin rendi á ein lyktapela. Læknarnir ha

at vit eisini eru tað. Um vit ynskja ein ungdóm við einum sálarligum smidleika til at meistra sítt lív, so er neyðugt at umhugsa alt økið, tí barndómurin varir alt lívið gjøgnum ættarlið.

at hevur tú góða inntøku í arbeiðsárum, so fært tú góða pensjón. Samstundis merkir tað at lagaði lív og lagna seg soleiðis, at tú hevði lítla og onga arbeiðsinntøku tíni arbeiðsár so verður tín pensjón

sum tey so dyggiliga hava gjørt seg uppibornan til. Tey hava goldið sín skatt í gjøgnum eitt langt lív. Nei, pensjónin er eingin olmussa, hon er ein veiting sum takk fyri tógvið stríð og takk fyri tann

rúsað og harðrendi stjúkpápin er fongslaður. Sum í dreymi fer Addi nú at síggja fyri sær eitt annað lív, sum broytir hugsanina um sjálvan seg og tey vinaløg, hann higartil hevur havt við dreingirnar í bólkinum

tú og eg, góðtaka, at tað fer at kosta. Ikki einans fíggjarliga, men eisini, hvussu vit liva okkara lív, og hvussu vit innrætta okkara gerandisdag. Um vit veruliga meina tað og vilja gera mun, mugu vit eisini