hesi til at renna væl saman viđ klassiska tónleikinum. Soleiðis brúkti føroyski bólkurin søgu og mentan sum grundarlag, og fingu soleiðis sameint siðsøgu og samtíð. Agnar Lamhauge legði tónleikin til rættis [...] íblástur og mennir tíðandi netverk í musikkhøpi. Eisini er umráðandi at føroysk ung miðla føroyska mentan og søgu til onnur ung uttanlands. Samanumtikið ein sera væleydnað verkætlan, sum Agnar Lamhauge so

riggaði hjá okkum at fáa hetta blást upp í pressuni, at fáa vakt ans fyri tiltakinum og føroyskari mentan. Vit gjørdu tað rætt, sikkurt tí at vit hava tikið tað í álvara. Tað hevur ávirkað tey, ið vit hava

tónleikaliga. Og ikki nógvastaðir fylgist nýtt og gamalt so væl sum her. Vit eru grundfest í okkara mentan. Vit hava ung fólk, ið trína føroyska dansin og okkurt av hesum hoyrist eisni aftur í nýggjari tónleiki

Thomsen, Búa Dam og rithøvundan Ingrid Falktof Andersen, ið hevur skrivað bók um føroyska list og mentan. Innslagið um G! kemur eftir tríggjar minuttir.

har føroyska sendistovan hevur atlimaskap. Endamálið við limaskapinum er at seta føroyska list og mentan á breddan í Brússel. Rithøvundafelagið avger, hvør yrkjari skal umboða Føroyar á Transpoesie. Undanfarnu

m Á Norðurbryggjuni 3 kilometrar eystanfyri Føroyhúsið verður dagliga tað fremsta innan føroyska mentan bjóða fram. Har eru tónlistarligar stórupplivingar, vakrasta og mest forkunnuga føroyska listin innan

fyri Miljø- og Biovitenskap, Ås Norra. Ása Mikkelsen, Vágur, hevur lokið prógv sum Master í Kyn og Mentan á Syd Dansk Universitet í Odense. Gullbrúdleyp Týsdagin 16. sep­tember hava hjúnini Elsa Egilsnes

at koma til onnur norðurland. Men vit halda, at Føroyar er okkara næsti, og forvitni at møta eini mentan, sum líkist okkara, men tó ókend, hevur verið týdningarmikið, meðan vit hava arbeitt við okkara

samfelagið: "Í dag fara vit so at heiðra nøkur av teimum mongu, sum hava ríkað okkum við dygdargóðari mentan og list, og sum hava lagt aftrat og hava skapað nakað nýtt – og fangað okkara forvitni og hug." Eftir

teirra. Feløgini eiga ikki at kunna hóreiggja sær, sum tað passar teimum, oyðileggja okkara náttúru, mentan, vinnumynstur, og fara avstað við okkara ríkidømi, so at vit at enda standa eftir við ongum uttan