hjá Minu vóru Hanus og Nicolina Højgaard. Hon var ættað úr Kálvhúsinum á Glyvrum, og hann var sonur Per og Nicolinu, sum vóru fyrstu niðursetufólkini í Rituvík. Mina var gift við Hans Andreasi Højgaard, [...] Paula Højgaard, sum eisini vóru millum fyrstu niðursetufólkini í Rituvík. Tey bygdu áttanda húsið. Per og Hans Pauli vóru brøður, og tað vil við øðrum orðum siga, at verfaðir Minu, Hans Pauli, var abbabeiggi
evropeiskur politikari. Eg var saman við henni seinasta leygardag, og hon var ágrýtin sum altíð." (Per Stig Møller, uttanríkisráðharri). "Við henni hevur Svøríki mist sín komandi forsætisráðharra. Eg havi
bestått. Med morfar Martin och mormor Nenna till pojken har jag upplevt årliga trevliga kontakter per telefon, men också känslofyllda möten vid mina besök på Färöarna. Nyligen kom bud om att Martin efter
halda, at hon er nøkur sjálvfylgja. Støðan hjá teimum avvarðandi Dávur Jacobsen er sonur Augustu og Per Jacobsen, sum var bestimaður við Immanuel. Hann var fimm ára gamal í 1932 og minnist sera væl til.
hjálpti til í handlinum, eins og Jórun, sum bleiv kona Arna. Tey fingu tríggjar synir, Jóhannes, Kári og Per. Arni fór seinni undir at selja døgurðamat í hølum við síðuna av niðri í Jákup Nolsøesgøtu. Arni var
tingini, tey hava allan týdningin og ikki minst nú, góða Anna, nú tú, við so stutt í millum, misti fyrst Per og so Arnold. Her umskiftist alt, men vit kenna hann, sum ikki er broyting ella skiftandi skuggi hjá
taldi nýggju børn, og Jens var triðelstur. Hini vóru: Jákup, Niklas, Marianna, Ólavur, Rógvi, Egil, Per og Sofus. Nú er bara tann yngsti, Sofus, eftir. Barnaflokkurin í Norðistovu var stórur og lívligur
eg visti, at hann var álvarsliga sjúkur. Vit vuksu upp saman sum grannar. Kristian, tann lívsgleði persónurin, tað ber ikki til. Hví hann? Sum fyrrverandi formaður í Haldórsvíkar Ítróttarfelag, so
kallaður heim. Tað kom dátt við, at Per doyði mitt í sínum dagsverki á arbeiðsplássinum. Tað eru bert góð minnir, ið ein hevur eftir, tá ið ein kemur at hugsa um Per og tann vinsæla og tað trúfestið, ið [...] útspilling av øðrum. Ein kundi heita á Per, um ein hevði hjálp fyri neyðini, so orðatakið: Betur ein vin nær enn ein bróðir langt burtur, kundi av sonnum sigast um Per. Um tað á nakran hátt bar til hjá honum
gloymdi tú heldur ikki. Tú spurdi altíð eftir okkum og eg eri glað fyri at Marjun, Josefin, Uni og Per fingu sagt tær farvæl, áðrenn tey fóru heim aftur til Danmarkar á jólum. Tey hugsaðu altíð um teg og
