tað á liðina og verður drigið spakuliga upp á sandin, har tað verður tikið upp, høvdið sligið í ein stein, og deyði fiskurin lagdur við síðuna av einum, sum fingin er fyrr á kvøldinum. Errin stendur svikarin
vunnu 4?1. Ferðin var stór, skotroyndirnar vóru nógvar, men neyvleikin var ikki altíð so stórur. Kári Steinn Reynisson skoraði tvey tey fyrstu ÍA málini. Tað fyrra stútaði hann longu í 46. minutti, og tað seinna
traðarmaðurin. Hann heldur einum stórum steini, tað skal ein sterkur maður at lyfta ein tílíkan stóran stein. Steinurin sigur einki. Hann er tigandi og somuleiðis er maðurin, men hví hann hevur kamoflerað greiðirnar
Gunnlaugsson, sum var fyrstur á, eftir at FH málverjin hevði hálvbjargað roynd úr vinstru frá Kára Steinn Reynisson. Julian Johnsson var rættuliga sentralur á ÍA miðvøllinum, og hann hevði fleiri møguleikar
ferðast verður eftir vegunum. Børn eru "spontan"; tey kunnu finna uppá alt møguligt. Síggja tey ein stein ella eitt hvørt annað úti á vegnum, kunnu tey leypa avstað. Tú ert ongantíð tryggur fram við landsvegnum
tað Erasmus, ið er hin tápuligi akademikarin, ið við sínum hálvu syllogismum, ger móðurina til ein stein. Fyri tað um Erasmus hevur sínar feilir er bygdafólkið hvørki upplýst ella tey sum bera nakað slag
lesandi ella intellektuell til gjøldurs við hesum persóni, tí hann t.d. vildi gera mammuna til ein stein, tí hon ikki dugdi at flúgva. Hesi gera samstundis seg sjálvan til gjøldurs, tí tey eisini hava misskilt
gamla tíðin er farin, og at nú er tíð til samstarv. Tað sama segði ovastin í floghavnini í Bodø, Stein Erik Nodeland. Hann vísti á, at ein tílík vitjan hevði verið fullkomiliga óhugsandi fyri bert fáum
børnini, ið fáa barnagjald, átti hon at syrgt fyri at vanliga gjaldið hækkaði heldur enn at leggja stein oman á byrðu hjá teimum, ið verða rakt, um uppskotið verður samtykt. Uppskotið hevur bæði fíggjarligar
sínum var hansara gráa hár, sum skjótt bleiv til eitt við tær høgu aldurnar. Hon var sum runnin í stein. Men hvat var tað hon hevði lisið kvøldið fyri í Bíbliuni?...Leið tín lá gjøgnum havið, gøtur tínar