tað at fara tveireinir yvir Norðurhavið við opnum báti. Hesa ferð hava tit stóra æru av, og tykkara nøvn vilja blíva goymd gjøgnum komandi ættarlið her á landi. Men ferðin hevur eisini verið til æru fyri

(Axel Tórgarð: Dagar og nøvn í álmanakkanum, 2. broytta útgáva 2008)

pínsluváttunum í fornkirkjuni, sum varð tikin av døgum undir Diokletian keisara. (Axel Tórgarð: Dagar og nøvn í álmanakkanum, 2. broytta útgáva 2008)

(Axel Tórgarð: Dagar og nøvn í álmanakkanum, 2. broytta útgáva 2008)

navnorð: appellativ, staðanøvn: proprium). Staðanøvn skula verða so eintýdd, sum tilber. Eru tvey nøvn eins, er vanligt at gera okkurt ískoyti, so eingin misskiljing kann koma í. So er eisini í Føroyum [...] er tað so, at einki ljóð er á arabiskum, sum svarar til ’v’. Men nevnda atlass umsetir eisini summi nøvn og skrivar til dømis Grønhøvdaoyggjar í staðin fyri Cabo Verde. Tíbetur eru bert fá dømir um henda

8. september. Mariumessa um heystið. Hildin sum føðingardagur Mariu. (Axel Tórgarð: Dagar og nøvn í álmanakkanum, 2. broytta útgáva 2008)

(Axel Tórgarð: Dagar og nøvn í álmanakkanum, 2. broytta útgáva 2008)

Onglandi. Germanskt navn, samansett av orðunum, ið merkja tiltikin og ljómandi. (Axel Tórgarð: Dagar og nøvn í álmanakkanum, 2. broytta útgáva 2008)

og Sveis. Seinni fór hann í kleystur. Navnið er latínskt og merkir stórur. (Axel Tórgarð: Dagar og nøvn í álmanakkanum, 2. broytta útgáva 2008)

døgum fyri trúar sakir. Navnið er av latínskum uppruna og merkir drotning. (Axel Tórgarð: Dagar og nøvn í álmanakkanum, 2. broytta útgáva 2008)