høvdu vit eisini málið í Miðvági, har ein bilførari fyrrapartin varð tikin fyri rúsdrekkakoyring. Men, í mun til talið av bilum, sum eru kannaðir undanfarna samdøgur, letur løgreglan bara heilt væl at

bygningarnar. Tað var upp á tal í gjár, at neyðugt var at málað út yvir málingina, sum kundi verið ring at fingið av – tí hildið varð, at serliga sterki reyði liturin fór at síggja. Men nú húsini eru vaskað,

eitt russiskt aftursvar, men hon sigur einki um, hvat svarið verður. Sambært donsku verjuni er tað púrasta vanligt, at russisk skip sigla gjøgnum danskan sjógv, men nú er upp á tal at seta russkum avmarkingar

sett við, so er móðurmálið veru­liga í vanda. Men hvat hevur so hetta móðurmálstos við hernað­ar­málið at gera. Jú á Hotel Hafn­ia sótu týsdagin fimm menn og ein kvinna, øll norðurlendingar, har tey høvdu [...] fjølmiðlunum. Høgni Hoydal, uttanríkisráðharri og íð­in tals­mað­ur fyri at verja móðurmálið, beyð væl­komin – ikki á føroyskum, sjálv­andi, men tað kundi verið á donskum ella »bland­i­naviskum«, sum vit [...] skt« saman. Har hava vit, ís­lend­ingar, grønlendingar og finnar so størri avbjóðingar enn hini – men vit kunnu tosa saman uttan at fara til enskt. Elin og Solby tosaðu um »yngra ætt­ar­lið­ið«. Tí kom

Hesin rættur er ikki lógfestur, men vorðin viðurkend siðvenja, sum vit øll, bæði verandi og undanfarin ættarlið, hava fegnast um og notið gott av. Ongin ivi er um, at hetta “frælsi” ríkar tilveruna hjá [...] g, djóralív, náttúru og umhvørvi. Tað ræður eftir øllum at døma um at draga eitt støðugt vaksandi tal av hesum fremmandanfólki hendaveg – jú fleiri jú betur – sýnist at verða høvuðsboðskapurin. At ein [...] minni at siga! Tað er jú peningurin, sum eftir øllum at døma er vorðin skurðgudurin, sum valdar øllum. Men henda “kommercialisering” av nattúruni, sum ferðavinnan hevur skapt stoytir heilt natúrliga ímóti

øll tey, sum kenna nakað av føroyskum, men enn hava langt á mál fyri at kunna blíva ein virkin partur í samfelagnum á jøvnum føti við onnur. Sostatt eitt stórt tal, sum veksur alsamt, skrivar Skúlablaðið [...] ítøkiligar umsóknir um at seta á stovn móttøkuflokk. Harumframt er ein onnur umsókn til viðgerðar, men hon hevur ikki nokk av næmingum til at lúka treytirnar. Kunngerðin, ið umrøður undirvísing í føroyskum

barn í viku 22, so hava tey rætt til barsil, barnið fær p-tal osfr. Í lógaruppskotinum sum fyriliggur, er frí fosturtøka upp til 12. viku, men kvinnur kunnu søkja um fosturtøku aftaná viku 12. Tá skal [...] hava frælsi at ráða yvir okkara egna kroppi, men legg merki til okkara EGNA kroppi. Tá ið ein kvinna er við barn, er talan ikki longur bara um hennara kropp, men talan er um tveir (ella fleiri) kroppar – [...] fosturtøka sæð sum ein sjálvsagdur partur av kvinnurættindum í tí modernaða føroyska samfelagnum. Men er fosturtøka í roynd og veru ein kvinnurættur? Mítt stutta svar er: Nei. Als ikki! Vit mugu spyrja

Áku var komin væl upp í árini, 78 ár, men av lyndi og verumáta var hann so nógv yngri. Hann var skemtingarsamur, men altíð meinaleyst skemt og altíð við tí góða orðinum. Altíð var hann fúsur at veita eina [...] vóru eisini boð eftir Áku. Áku málaði í fleiri ár, men seinna fór hann til kommununa at arbeiða, har honum dámdi væl. Áku var familjukærur. Komst tú á tal við hann, so tosaði hann mangan um familjuna - konu [...] uttan iva tí eg skuldi kenna meg væl í mínari biologisku familjuni. Heilt ungur fór Áku til skips, men tað vardi ikki so leingi, so fór hann í land aftur og fór í málaralæru. Eg plagdi at siga skemtiliga

gøtunum í Keypmannahavn. Men hann vildi heim. Munur hevði verið á, um Jens Olivur var komin heim nú. Ella enn betri næsta ár, tá koyrandi verður gjøgnum nýggja tunnilin til Fámjins. Men fyri góðum 100 árum [...] frá Danmark og frá Týsklandi. ##med8## ##med9## Tíverri vóru tað 100–tals føroyingar, sum fingu eina váta grøv undir 2. heimsbardaga. Men fyri teir føroyingar, sum sigldu túr eftir túr til Onglands við fiski [...] Góðu áhoyrarar – góðu føroyingar. Nú veit eg sjálvandi ikki, hvussu tykur hava tað. Men tá ið Merkið verður vundið í húnarhátt, og allar røddir okra samfelt syngja: „Tú alfagra land mítt, mín dýrasta ogn

fólk, so tað er greitt, at hetta er eitt rættiliga stórt tal av ferðafólki. Kommuna og tænastuveitarar í økinum hava stórt gagn av ferðafólkunum, men nú er talið við at gerast ov stórt. Borgarstjórin í býnum [...] burðardyggum loysnum fyri ruski og øðrum eru betraðir, kunnu tey saktans rúma fleiri ferðafólkum. Men, soleiðis sum støðan er í løtuni, sær kommunan seg noydda at seta avmarkingar fyri talinum av ferðafólki