skúlunum hava verið slept uppá fjall. Okkara sonur hevur eisini hildið, at alt hevði verið lættari, um hann bara ikki var til. Vit noyðast at lata eyguni upp fyri hesum. Gera nakað beinanvegin. Man kundi samstarvað

gjørdist álvarsliga sjúkur í lungunum fyri nøkrum vikum síðan, og fekk forboð at flúgva í átta vikur. Hann slapp tí ikki við á ferðina, ið bólkurin sjálvur vildi vera við, at teir høvdu glett seg til. Ráð

himpr settist við eitt klaver, og trummuleikarin hjá Superhero royndi at spæla áslattur aftur við, hann horydist tó so illa, og spældi so lítið at hetta tyktist meira sum moralskur stuðul enn nakað annað

Frederiksberg. Verjuspælið var ikki sannførandi, tá Jónhard snaraði tveir verjuspælarar av sær, áðrenn hann sendi flatt inn í fimm-meturin, har Bogi Gregersen kundi beina bóltin innum. Og so hevði Skála av

kirkju nýggjársdag í 1949. Árini í Keypmannahavn arbeiddi mamma á vevstovu, meðan pabba las teologi. Hann var liðugur at lesa í 1954, og settur sum prestur í Norðoyar eystara prestagjaldi sama árið. Á Viðareiði

verið púra úrslitaleysar. Nú hevur so Petur í Gong á tjóðveldislistanum týðiliga givið til kennar at hann er sinnaður at arbeiða fyri einari loysn neystatrupulleikanum hjá Róðrarfelagnum knørri. Petur er

og ikki so mikið sum viðurkendi, at Postverkið hevur gjørt ein fatalan brølara. Í staðin borðreiddi hann við eini jánkasligari útsøgn um, at “vit í framtíðini fara at endurskoða mannagongdirnar á økinum”

vongverja, og Kristoffur Jacobsen var komin við aftur á verjukenda miðvallarplássið. Haðani spældi hann saman við hinum ungu monnunum ein framúr dyst móti komandi heimsstjørnum. Føroyska liðið Føroyska

Pauli Joensen, rektari, greiðir frá, at Vinnuhúsið fyrr hevur víst á tørvin á gransking í Føroyum. Og hann fegnast um, at nýggi stjórin í Vinnuhúsinum beinleiðis leggur upp til, at vit fáa eitt stórt universitet

landsstýrismaðurin hjá Fólkaflokkinum velur ikki at halda seg til sannleikan. Í staðin manipulerar hann við tølunum. Objektiv tøl finnast Tað kann vera torført hjá fólki at finna fram til røttu tølini,