trýst á sínar samgongufelagar, at um teir nú fara at brúka heystið til partapolitikk og persónligan løtuvinning, so tekur hann avleiðingina og skrivar út val. Og hervið festi løgmaður
ráðið, og tað er kanska gott tað sama, tí tá er vandin minni fyri, at onkur tilvildarligur persónur – sum ikki er serliga mentanarliga grundaður, kemur at fáa so stóra ávirkan, sum t. d
tríatiárunum arbeiddi við hesum fyribrigdi, Financial Transaction Tax. Øll eru vit samd um, at persónsskatturin er ov høgur, og at aðrir hættir at fáa skatt inn mugu finnast. Broytingin hjá la
deyður, so er eingin almenn umbering komin frá teimum enn. Tað er lítið sømiligt og vísir, at persónlig maktgirnd skuggar fyri aðalendamálinum, at virða vunnin rættindi. Vit kunnu halda fram
Okkurt bendir á, at Javnaðarflokkurin – fyri at vinna undirtøku – fer at føra fram, at somu persónar ikki skulu veljast í bæði tingini. Í Danmark er tað til dømis vanlig mannagongd, at fólk,
tingfólk ganga nógv hægri upp í sín egna persón, enn flokkin. Tað hava vit sæð – og tað fara vit at síggja seinni í heyst – í valstríðnum, hvussu høgt persónar ganga upp í at profilera seg sjálvan
Løgmaður stendur klárur á perrongini í kvøld við floytuni, og tá er væntandi, at tokið koyrir – fyri at brúka terminologiina hjá løgmanni, sum hesaferð var jarnbreytin. Sjálvstýrisflokkurin kann illa
Spennandi verður at frætta, hvat løgmaður hevur at siga, tí hetta er ikki bara eitt mál um tveir privatpersónar, sum fáa eina feita løn, og um ein tingmann, sum øvundar teimum. Tí vit hava onnur dømi
sannleikan á borðið? Tað er av mistøkum, vit læra. Men vilja vit ikki hva at vita, hvussu nakrir fáir persónar kundu koyra ein gamlan og tryggan peningastovn á heysin, so læra vit heldur ikki av tí.
hann er stórfingin og ógvisligur, framsøkin og kravmikil. Hann er kompromileysur, eksperimenterandi og fullkomiliga sín egin. Hin mentamaðurin, sum var heiðraður, var Jonhard M
