hevur sína ? og so eisini húsið við teim stóru vindeygunum. »Meg minnist ein summardag við bjartari sól og andaløttum fleyri,« sigur áin uttari í durinum, »tá var grasið so grønt sum aldri áður, og sóleyurnar

sum mólu rundan um Janus sum gongustjørnur um eina ? gaman í við hvørt heldur óstøðugt singlandi sól. Tey og teirra ættarlið. Fús at virka fyri sínum hugsjónum uttan nakrantíð at spyrja um vinning umboðaðu

nakra flýggjan í tónunum. Ein mynd sýndi Barbu og Pál í hvanngarðinum ein góðan summardag: blómuangi, sól, summar og eros! Men tónleikurin hekk stillur í luftini. Seinasta lagið, ið bygt er á sálmin, »Sorrig

heilt til jarðar. Tað flótandi spælið sum hevur verið teirra sermerki í ár, var burtur sum døgg fyri sól. Hjá Fleyr gekk harafturímóti munandi betri. Verjuspælið var munandi betri nú, og álopsspælið kom eisini

Laxness: MAISTJØRNAN O mín lættgongda stjørna, o mín trá eftir tær, enn vil snerta í glugga, tá ið sól ikki sær, lat tó vindin so ýla, bara stjørnan er nær, og nú komin er stjørna, sum er stjørnan hjá mær [...] kvøld lýkur vetur hins vinnandi mans, og í morgin skín maisól, henda maisól er hans, henda maisól er sól okkar felagabands, tí skal merkið í húnar okkar framtíðarlands. Sigurð Joensen føroyskaði --------

føroyskari húgvu. Í fríkorterinum mólu teir aftur og fram í skúlagarðinum í ælasliti og summarsins sól. Hendur aftur um bak við pípu í kinnklova. Bæriliga prátandi, lið um lið, millum ljóðkát og leikandi

tað læra skaparverk Guds at æra, eitt heimligt reiður okkum byggja, og barninum gleðina tryggja. Tá sól í vestri setur tjaldursungi letur, tað nýggja ættarliðið veingir breiðir mót hæddum høgum vil nú flúgva

nú var sátt køvdi tað okkara móðurítrótt og fólkið tað tveitt varð á gátt Skuggaði stadion so fyri sól tí breytin um vøllin hon mól gævið tann dagur hann aldri upprann at sólin hon vann ikki fram Standið

eg festi á tekningina. Síðan legði eg hana til viks. ­ Tá eg seinni hugdi at tekningini, sá eg eina sól aftan fyri skíggini. Hóast eg ikki visti av tí, hevði eg teknað sólina. Fyri meg var tað eitt tekin

Tendra ein bandupptakara ella eitt kamera ? so skalt tú síggja, at fúlheitirnar hvørva sum døgg fyri sól! Í somu løtu sum upptøkulampan lýsir reytt, er Óli Breckmann hampuligasti og ? ikki minst ? gudiligasti