sipað til sámiliga atburð faðirs míns. Tó at hetta eru umleið 15 ár síðan, standa hesi orð sum høgd í stein framman fyri mær enn berandi boð um, at eins og pápi var ein fyrimynd heima, so var hann tað eisini
seg ikki bert um at fáa gásaflokkin Havnar. Nei, hann livdi við náttúruni suðureftir og kendi hvønn stein og hvørja túgvu. Minnini frá barnaárunum í náttúruni dagaðu fram aftur og hann gleddist við skapa
einum steini oman á sjógv, so at vatnið rakk upp um øklarnar og legði meg fram eftir rommum á ein stein eitt sindur uttarlaga og svam har, so frætt og so leingi, eg orkaði, meðan megineinkjan vardi borgina [...] so ofta smádrongur hevði gingið yvir um, fór eg hinumegin ánna og ætlaði mær at finna ein stóran stein, har eg hevði verið vanur at sita saman við mammu og bíða eftir pápa, tá ið han verið í Kirkjubø.
á Kongshavnar Havn um at fáa greiði á hesum, fyri okkum so týðandi máli, men tað er sum at sláa í stein, einki verður gjørt. Tit skuldu ómakað tykkum ein túr inn á sandin í Skálafirði, so høvdu tit sæð
ábyrgd at fáa tað í jørðina. Hann ber tað burtur í myrkrinum út um býin, út um ánna og niðan undir ein stein kirkjubømegin Sandá. Hann vaskar tí lítla gentubarninum í ánni og leggur tað í ein løriftsposa. Har
hann, tá ið hann var 1_ ára gamal: »Hatta, nei hatta er ikki lívført, tak um beinini og slá høvdið í stein, hasum skapast einki burtur úr í hvussu er«. Og gjøgnum uppvøksturin sigur sami maður javnan: »Tað
onki um, at teir boðaðu frá. Tað haldi eg var góður sjómansskapur, tí teir kunnu ikki kenna hvønn stein undir Suðuroynni Pauli Lassen heldur, at tað var einki forgjørt um Vaktar og Bjargingartænastan setti
áhugavert. Tutl er eitt gott arbeiðs-pláss Vit hava eisini verið inni í Tutl og spurt Hjalta Grá-stein, sum er í starvsvenj-ing har, hví hann valdi Tutl til arbeiðspláss í tvær vikur. »Eg eri sera áhugaður
áhugavert. Tutl er eitt gott arbeiðs-pláss Vit hava eisini verið inni í Tutl og spurt Hjalta Grá-stein, sum er í starvsvenjing har, hví hann valdi Tutl til arbeiðspláss í tvær vikur. »Eg eri sera áhugaður
okkum, at tað nyttar onki at fara til Danmarkar at lata tjóðveldið rópa uppá kalk og sambandið uppá stein. Tá verður framvegis sum í Babylon. Javnaðarfloksins støða er valmatematiskt hin sama. Fáa vit umboðið