At løgreglan sendir átta salatføt hig­ar kann væl sakt­ans ikki tulk­ast øðr­vísi enn, at tey vænta stríð. Eitt flog­far við donsk­um løg­reglu­fólki kunnu tey al­tíð senda hend­a­v­eg­in í eini handa­vend

fyrsta lagi at »yde lån til investeringer, navnlig i større offentlige anlæg og lignende, som må anses påkrævede eller ønskelige af hensyn til det færøske erhvervslivs udvikling….« Grunnurin var tey fyrstu

framsýningarhølini hjá Steinprenti á Skálatrøð skrýdd í júst somu litum sum fuglurin, ið fær serligan ans henda dag. Men tjaldurslitirnir við reyðari og svartari tekning á hvítari grund tóktust eisini sum

danska marknaðinum við tað at felagið er skrásett á olju- og gassmarknaðinum. - Og tað hevur vakt ans hjá fleiri øðrum feløgum, sigur Wilhelm Petersen. Sum er framleiðir Atlantic Petroleum úr tveimum brunnum

viðgjørdur í allari samgonguni. Ikki ein semja Tað er serliga parturin um eftirlønir, sum hevur vakt ans og fram og pensjónistafeløg og onnur hava harðliga átalað ætlanina, sum er kunngjørd í pakkanum um

Almenna kjakið hevur fingið ferð og fjølmiðlarnir hava ongantíð givið fólkaskúlanum so stóran ans sum í dag. Eftir teir fyrstu ørkymlandi PISA skálvtarnar, gerast glottarnir nú fleiri og fleiri og seinasta

kedelig tendens, der har bredt sig i det 21. århundredes forkyndelse:  I stedet for at stå for Guds ansigt med et budskab fra Hans ord, går tendensen ofte i retning af at causere, dvs. snakke muntert og

liggja hjá Vinnu­mála­­ráðnum og eg heiti staðiliga á Johan Dahl um at geva teimum all­an møguligan ans og prioritet, Fyri at at vit øll kunnu tosa um gastronomi og gleð­ina við at njóta eina góða máltíð

á­huga. Havn­ar­borg­ar­ar eiga eis­ini at fegn­ast um, at tað eru so nógv fólk, sum geva mið­býn­um ans. Upp­skotini um broyt­ing­­a­r vóru sjálv­andi væl grund­að og pro­fess­i­on­elt gjøgn­um­­ar­beidd

veit, at hetta ikki er lætt og tek­ur tíð, men Kring­varp­ið hev­ur skyldu at re­sear­cha og ikki ein­ans at halda mikro­fon­ir upp fyri teim­um, ið rek­ast oft­ast nið­an í Sortu­dýki og har­við eru lætt­ast