her er greitt frá. Nógv av tí, sum er hent í hesum máli er so háttað, at tað ber ikki til at seta á prent, í hvussu er í hesum umfari. Tað atlit skal kortini takast til tey seku í hesum máli! Men hetta er
ein betri máltíð rættuliga nógv til so framstandandi fólk, men eiga vit alment at seta roknskapin á prent. Vit kenna til í privata gerandisdegnum, at viðhvørt vilja vit gera nógv burturúr og bjóða ávísum
Eidesgaard, sum var tíðindaleiðari og til mín sum blaðstjóra og bað og bønaði um, at greinin ikki kom á prent. Hesum kundu vit sjálvandi ikki eftirlíka, tí blaðið var farið til prentingar, og at fara at steðga [...] kundi gera hetta, tí hetta fór at hava so stóran týdning fyri samgonguna. Men blaðið var farið til prentingar, og harvið var tað. Síðani kom Tórbjørn Jacobsen sjálvur út á redaktiónina á Argjum. Henn
Petersen. Útgevari er Sosialurin. Bókin, sum er sett og umbrotin á Sosialinum og prentað hjá Føroya Prent, kostar 150 kr. Hon fæst í bókabúðunum kring landið.
í Føroyum. Kathrine Ærtebjerg hevur nýliga vitjað aftur og hevur eisini hesa ferð gjørt 4 steinprent, sum eru grafiskt greidligari og heldur daprari í mun til tær eldru myndirnar. Í løtuni arbeiðir
øll mørk, aldur, starv, búðstað... Tær høvdu allar brennandi áhuga at granska alt innan grafiskt prent og høvdu møguleika at læra av hvørjari aðrari. Tær 5 í HáTrýstT eru: Ásla Rannvá Svensson, Edith Mørkøre
ð fýra serprent eftir William Heinesen og Zacharias Heinesen. Serprentini eru prentað sum giclée-prent. Henda tøkni brúkar pigmentblekk, ið veitir serliga ríka litgóðsku og upploysn. Pigmentini kunnu halda
annað meiggj upp í leikin. Skelkurin var tó ikki so stórur hesa ferð av tí, at eg hevði sæð eitt prent, sum Anker nýliga hevur gjørt og sum bendi á, at listamaðurin ætlaði sær nýggjar leiðir; frá eksplosión
hevur Ingi Joensen rikið egna fyritøku, sum sniðgevur bøkur, heimasíður, pakkitilfar og aðrar prentlutir, og ger sjónvarpslýsingar og multimedia tilfar. Hann hevur gjørt myndil av havbotninum kring
samstundis sum hann roynir at greiða frá, hví almenna innbjóðanin er tikin aftur, áðrenn hon fór á prent. Svarið blívur tó ikki meira fullfíggjað enn so, at ”man” ikki metti tað vera hóskandi at senda slíka
