mitt í einum gerandismorgni. Tær høvdu mappu í hond, og eitt skriv, sum leingi hevði ligið teimum á hjarta. Ymiskar eru hesar konurnar, bæði so og so, ein mislittur hópur, sum einans hevur eitt í felag; at
Hon hevur nógv upp á hjarta, nógvar keldur og royndir at oysa av. Tað ivast tú onga løtu í, tá ið tú hittir Tóru Tóroddsdóttir, og nú, tá ið tú kagar í bókina Rura, sum hon hevur skrivað. Okkara børn,
veikleiki. - Umframt at vera ein sterk persónligheit var hon eisini eitt elskuligt menniskja. Blíð, hjartalig og tolin. Hon hevði tann sjáldsama eginleikan veruliga at lurta eftir tí, tú segði. Smílið, ið hon
fyri kostpolitikk. Útgangsstøðið var stóri títtleikin av sjúkum, sum høvdu samband við kost, t. d. hjarta-æðrasjúkur, krabbasjúkur o. s. fr. Samstundis skuldi hetta verða ein partur av einum víttfevnandi
við at kunna endurgeva tey, og tað skal eingin ivast í, at hann tekur undir við teimum av heilum hjarta, hóast hann ikki er maður nokk til beinleiðis at siga tey. Men tað veksur maðurin ikki av. Tí skal
dagin, sum ei mót náttini ber. Men, Harri, enn meir mær leingist at síggja andlit títt, av tráan mítt hjarta treingist, at alt skal vera nýtt. Hanna og Johan livdu í meiri enn 52 ár í eydnuríkum hjúnarbandi
longur enn hinir sum hava spælt Bond í seinastuni. Hesin er ein dreparamaskina við sjarmu og køldum hjarta. Ein luksus njósnari og hesin filmurin er ein betur Bondfilmur enn vit hava sæð teir í 20 ár, tó
Stuðlar og stuðulsfyriskiparar. Tit hava givið einum fyrr duldum spurningi, ítøkilig andlit, sál og hjarta. Tit hava fingið okkum at síggja okkum sjálv við eygunum hjá tí, sum er øðrvísi og at viðgera gr
koyra teg runt allastaðni, har tú vildi. Tú hevur altíð og vil altíð fylla ein stóran part í mínum hjarta, tí tá eg hugsi aftur á mín barndóm, ert tú har saman við mínum bestu minnum, tú fer ongantíð at
hjálpa einum misnýtara aftur á føtur. Sum eg havi sagt fyrr, tað er ikki nokk at hava eitt stórt hjarta í einum slíkum starvi. So leingi ein misnýtari er fangaður í misnýtsluni, sigur og lovar hann hvat
