kenslum. Fullveldi, ríkisfelagsskapur og vælferð ? hesi hugtøkini sita í merginum og í sálini. Tí reagera fólk ofta ov harðliga, tí kemur briksl, og tí kemur hatur ella kenslan av hatri fram. Sosialurin
senda stríðsflogfør til Ukraina. Óttast verður, at Russland sær tað sum eina øking av krígnum og reagera upp á tað. Lars Løkke Rasmussen, uttanríkisráðharri í Danmark, heldur tó, at tað er treytað av, hvussu
Norðskála, frá. ##med2## Læknarnir søgdu teimum, at tað var ómøguligt at siga, hvussu Fríði fór at reagera. Tað kundi ganga 10 minuttir til hann vaknaði, tað kundi ganga 20 minuttir, ella tað kundi eisini
at gera ein kanning um leikarar, ið spæla í nógvum hita og síggja hvussu teir ymisku leikararnir reagera upp á hitan. Fyrst var ætlanin at brúka lokalar leikarar, men tað bleiv so til at vit brúktu leikarar [...] hitanum. Millum annað renna leikarar eisini styttri í høgari ferð. – Tað er ymiskt hvussu leikarar reagera upp á hita. Teir allarflestu runnu samanlagt nógv minni í seinna dystinum, Men úrslitini vísa eisini
fyrireikað/ur upp á, at fólk reagera ymiskt, og at tað er í lagi. Summi verða óð, onnur kedd, meðan onnur kanska siga púrt onki. Her eigur leiðaranum at lata fólk reagera, uttan sjálv/ur at fara í verjustøðu
undir við sjónarmiðunum hjá Jóan Petur Davidsen, tá ið hann sigur, at tey sjúkutekin, menn skulu reagera uppá, eru lutfalsliga vanlig hjá monnum í ávísum aldri. - Eisini eru vit samdar í at hesi tekin ikki
går.” Ókei, tey kennast og hava verið saman í onkrum góðum gildi í gjár, hugsi eg. Men tey farandi reagera ikki. Einki “selv tak” haðani. Tey kennast ikki. Og eg fati so, at maðurin, sum segði “tak for i
sum møguliga koma at hava tørv á røkt á gamalsaldri? Hvar eru tey sum eiga at leggja nakað í og reagera upp á hesi vandatekin? Umframt at kvinnur í burðardyggum aldri fækkast og nógvar av teimum sum fara
inspiratiónina, men tað krevur tol og frið, sigur hon. – Tað er stuttligt at síggja, hvussu fólk reagera, tá tey síggja málningarnar, tí tað er ymiskt, hvussu tey síggja teir. Tað stuttliga er, tá fólk
ikki hava samband og nærveru við tey vaksnu, mennast tey ikki, eitt nú málsliga, verða ótrygg og reagera. Um onkur ivast í, hvussu álvarsligt tað er, eru nógv dømi um avleiðingar æðrastaðni, tá børn ikki
