við longum eygum at einum eyggjandi supputallerki hjá Christian Martin. So tekur hann mót til sín og spyr: “Hvad koster sådan en”? Ingenting! Var svarið. Enn meira yvirraskaður og fegin smoygdi fremmandi
við Tekniska Skúla. Hví ikki flyta HF skeiðið niðan har, um talan veruliga er um rationaliseringar?, spyr hann. - Sum enn eina óskiljandi grundgeving førir mentamálaráðharrin fram, at í framtíðini fer tað
spurningur um, hvussu vit vilja hava, at lógin skal tulkast og hvat vit leggja í orðini í lógini. Hann spyr so hvussu tað ber til, at innlendismálaráðið altíð skal leggja seg á tað avgjørt strangastu og sn
bíligur Ude og Hjemme stílur. Hvørki lurtar ella hyggur Seinni tátturin er, har Hilmar Jan Hansen, spyr løgmann, um ikki átti at verið kunnað meir! Hilmar Jan Hansen er stuttligur maður, og óivað ikki keðiligur
spurningur um, hvussu vit vilja hava, at lógin skal tulkast og hvat vit leggja í orðini í lógini. Hann spyr so hvussu tað ber til, at innlendismálaráðið altíð skal leggja seg á tað avgjørt strangastu og sn
prinsippiellur spurnngur, sum vit mugu taka upp, hvussu vit skipa ráðini, sigur løgmaður, sum stamstundis spyr, um tað er rætt, at tað er tann politiska kabalin, sum skal gera av talið á ráðum. Tað sum løgmaður
serligt hendir onkuntíð, sigur ein heldur kløkkur, men vælhýrdur rektari, Mads Winther, tá Sosialurin spyr hann um óvæntaða larmin uttan fyri skrivsstovu hansara. Og rætt hevði hann. Løtan var nevnliga stuttlig
mamman á sama aldri, sum hon er nú. Og tær koma báðar regluliga í hylin. Fleiri bussar Hanni húsavørður spyr, um tey hava hugsað um, hvussu nógvar pengar tey hava brúkt upp á svimjing hesi árini. Tað hava tey
viðvíkir. Og hví skal festivalur nú verða á hvørjum tanga, so at onki verður í part til nakran?, spyr borgarstjórin á Tvøroyri, sum er sera harmur um støðuna. Og býráðið á Tvøroyri harmast um støðuna
viðvíkir. Og hví skal festivalur nú verða á hvørjum tanga, so at onki verður í part til nakran?, spyr borgarstjórin á Tvøroyri, sum er sera harmur um støðuna. Og býráðið á Tvøroyri harmast um støðuna