okkum at enda minnast undanfarnu ættarlið, sum tóku hesu mongu umrøddu stig, vit lýsa yvir teimum Guds frið. Samstundis takka vit tykkum, ið tóku við, sum hildu áfram í teirra anda, sum vanligt er her
okkum at enda minnast undanfarnu ættarlið, sum tóku hesu mongu umrøddu stig, vit lýsa yvir teimum Guds frið. Samstundis takka vit tykkum, ið tóku við, sum hildu áfram í teirra anda, sum vanligt er her
búnum tær gjørdu gav teimum heiðurin at verða valdar liðið sum var »mest mótarætt« ílatið. Sig so tað. Gud vitið nær hasir búnarnir koma til Føroya! Menninir byrjaðir Fríggjadagin fóru menninir so undir sína
hetta var eisini gjørt í bestu meining frá danskari síðu. Grønlendingar hildu at danski staturin var Gud, og tað sum varð sagt, frá danskari síðu, settu teir ikki spurnartekin við, sigur hon. Hon fekk klagur
honum) kunnu vit saman við Óla og Finnboga aftur lurta eftir orðunum hjá Hákuni Djurhuus, løgmanni: ?Gud náði tann politikara, sum ikki sigur veljarum sínum ??.! Arnstein Niclasen 20.01.99
brúka hana. Latið okkum øll ? hvørja umseting vit so velja at brúka ? leggja okkum eftir at kenna Orð Guds og í einum dagligum lívi lata hetta Orð sermerkja okkum.
»Maður kemur aftur at húsum« hjá Martini Joensen fyri, og hon heldur fram: »Á sjónum var hann eitt satt Guds barn«. Men so títt og knapt sum Tístram setir fótin á land, umskiftist hann: »Tá var tað, sum kom
nógv av tí, Hans Dalsgaard skrivaði: "Latið tit altíð hjartað ráða, ið hvat tit so gera, tá verjir Gud tykkum, um menn vilja skaða tykkum!" Í 1926 kom á prent í Varðanum "Jákup Sibbi, sjónleikur í tveimum
og tað eru tey sum hava tikið við trúnni, sum eiga at verða doypt og lærd. Vit kunnu spyrja, hví Gud hevur skapt samkynd fólk. Eg veit tað ikki, og er tað bara ein av eini ørgrynnu av andaligum spurningum
hinkyndur? Fara samkynd í helviti? Jenis av Rana hevur eisini fortalt okkum, at samkynd ikki kunnu arva Guds ríki. Men hvør sigur, at samkynd yvirhøvur ynskja at arva hansara týðing av Guðs ríki? Eitt ‘ríki’
