hava enntá verið lærarar eisini. Vit minnast nakrar fáar av teim sum plágur; men hinar sum eina signing fyri lívið. Henda gæva stætt, sum, fyri avmarkaða løn og í avmarkaðari arbeiðstíð - dag út og dag

av sálmum okkara: »Sáa og væta, tað kunnu vit eina, lær okkum Harri, at duga tað væl; vøkstur og signing er títt verk aleina, Harri, tín skaparhond virka tað skal:« Tá ið vit sáa og væta liva vit eisini

um Jesus, út til onnur ung. Á møtunum og seminarinum sum vóru, upplivdu bæði ung og eldri Jesu signing á ymiskan hátt. Tað hevði við sær, at fyrsta JESUS?99-møtið var leygardagin tann 1. Maj í Hoyvíkar

ynskja vit tær mong góð ár afturat saman við okkum her í bygdini. Takkandi tær ynskja vit tær Guds signing í komandi døgum. Vinir.

líðin og tað hevur verið sera gott at kent Harran at verið við í verkinum. Hann hevur lagt sína signing til so bæði menn og kvinnur hava funnið frið í Kristusar fullgjørda verkið á krossinum.« Tey ferðast [...] Levi hvussu leingi hann og konan fóru at halda á í verkinum. »Sum sagt hava vit uppliva Harrans signing í hesum verkið, og hóast heilsan so smátt er farin at bila, so føla vit ein stóran tørv at halda

millum teir fyrstu. Hetta var fjórða dagin, og sólin stavaði niður á tann gamla fjørðin og lýsti signing yvir tey, sum tordu at vera eitt sindur øðrvísi. Og tað var gott. Lið millum gamalt og ungt Maður

tykkum, sum eftir sita, takka vit Lis Guttesen og Ditlev Dam fyri tíðina, sum fór, og lýsa Harrans signing yvir minni teirra. Fyri kirkjuráðið við Havnar Kirkju Per Jacobsen, kirkjuráðsformaður

honum væl at práta við fólk. - Eg vóni at fáa betri stundir til hetta og vil annars ynskja Guðs signing yvir skúlan, børnini og teir lærarar, ið koma at starvast har framyvir, so teir fáa tann vísdóm,

innihaldsríkt lív. Vit ynskja tær hjartaliga tillukku nú tú rundar tey 90 árini og Harrans ríku signing í komandi tíð, og takka fyri gott gott grannalag. Mikkjal Sørensen

sjálv, men tóku ógvuslig tøk fyri at menna samfelagið aftur. Um tað eru tiltøkini ella skaparans signing við øktum fiskiskapi ella ein blanding av hesum, ið førdu okkum aftur á kós, kunnu vit kjakast um