sagt um m.a. politikarar, er . Endurgevingin hjá Jenisi er hendan: Spurningarnir frá Barbaru: Barbara spyr um festivlarnar, nevnir, at: ”tit avlýsa longu nú G festivalin og summarfestivalin”. Svar mítt var: [...] juli og august, at okur siga, at teir ikki skulu verða, so tað er óvist enn”. Til hetta svarar og spyr Barbara: ”vil tað siga, at tú heldur at hesir festivalar, teir stóru føroysku festivalarnir, sum skuldu [...] august, kunnu verða seinni ella í skerdum formati”? Svar mítt varð: ”tað er ein møguleiki”. Tá hon so spyr aftur endurtaki eg, at: ”eg tori ikki at siga hvat hendir í septembur ella fyri tann sak skuld august
føroyskt í. Í staðin eru íslendsk ryggjastykki og bógvar úr New Zealandi. Hví er ikki meira føroyskt í? spyr Elisabet Dalsgaard. – Vit kundu verið nógv raskari at stuðlað okkum sjálvum. Her er so nógvur seyður
einari breiðari rennu, sum gongur gjøgnum alt verkstaðið. Brynleif fer í gongd, men aftaná eina løtu spyr hann ein eldri lærling um vegleiðing. Gamaní, og teir lyfta so bilin upp við einari dynkraft, so royndi
– Hvar eru tey veiku? Eg síggi tey ikki. Soleiðis spyr tingmaðurin Frimodt Rasmussen, sum hevur hugt út gjøgnum vindeyga í løgtinginum og yvir á Vaglið, har stórt mótmælistiltak hevur verið. Frimodt Rasmussen [...] Hvat er tað, andstøðan vil? Skulu vit taka uppskotið aftur, so tað dregur út í átta dagar aftrat? spyr sambandstingmaðurin. Frimodt Rasmussen heitir á partnarnar um at seta seg saman við samráðingarborðið
lívið hjá børnunum. Hvussu skulu vit fáa endarnar at røkka saman, tá ið John William er sjúkur, spyr Joan Steinberg Joensen úr Klaksvík, ein av mongu avvarðandi hjá parkinsonsjúklingum í Føroyum
teg, eru fyrstu orðin í leikinum. Og júst hesi orðini, er tað sum høvundurin roynir at venda. Og hon spyr, hvussu fólk hugsa: – Er tað veruliga meg, tú hugsar um. Ella er tað óttin fyri, at tú skalt enda
nøvnunum her var føroyska Sissal . Tað var stuttligt at blíva nevnd í har, heldur hon sjálv, um man spyr hana. – Jamen tey høvdu hoyrt mín tónleik og hildu, eg skilti meg út á onkran hátt. Tað er altíð deiligt [...] sindur nærri frá tilgongdini: – Tað byrjar jú við, at man setur seg í samband við onkran framleiðara og spyr, um tey hava hug at hava eina session. Ein session inniber, at man hevur ein, ið framleiðir sangin
fyri hetta økið í Føroyum, men hví skuldi trupulleikin verið minni enn í londunum rundan um okkum, spyr Elin Winther Poulsen og leggur afturat, at hon ætlar sær at brúka tølini í øðrum londum fyri at fáa
ng, har hann spyr, hvussu tað ber til, at upplýsingar um samferðslutrupulleikar hjá SL á sjógvi ikki eru ein partur av tíðindasendingunum í Útvarpi Føroya ella í Rás 2. Í øðrum lagi spyr Jógvan við Keldu
Durhuus er stjóri í einum smápartafelag, sum skal tjena pengar. Høgni í Jákupsstovu, sum situr har og spyr meg, arbeiðir hjá Kára Durhuus og hann arbeiðir hjá Dia Midjord. Halda tit sjálvir, at tit liva upp