Smirli. Seinni fór hann til fískarí við m.ø Stellu Argus. Hesi árini fekk hann veruliga hug til sjógvin og valdi at fara til Noregs á maskinmeistaraskúla. Eftir lokið maskinmeistaraprógv fór Dalli út í

tey næstu hundrað árini. Tað fer at ávirka viðurskiftini í teimum kommununum, sum liggja úti við sjógvin, og tí vil tøkniráðið hava hesar kommunurnar at hava hetta í huga, tá tær leggja ætlanir um útbyggingar

sum hava áhuga fyri fuglaveiði. Navnið Ymiskt er, sum menn rópa havhestin og ungan, sum nú fer á sjógvin. Í summum bygdum verður tosað um havhestatíð; í øðrum siga teir, at teir fara at taka náta. Øll kenna

Vilbjørg av Skála, og eiga tey fýra børn - tríggjar synir og eina dóttur. Sum ungur fór Frits at troyta sjógvin. Hann róði út í Grønlandi í 1960, 1961 og 1962 við bátinum Vaðnum hjá Justinus Hansen á Toftum. Í

frá. Hinir fýra renna runt allatíðina og hyggja væl og virðiliga niður í Ósánna, sum rennur út í sjógvin beint har, sum útfyllingin fer fram. Allatíðina eygleiða teir vatnið fyri at vita, um ikki ein t [...] við onkur síl ella okkurt annað, sum teir kunnu fanga. Ferð eftir ferð stinga teir glúpin niður í sjógvin, men har kemur onki í. So rópa teir á hinar og siga, at teir fara yvir um at royna. Tað merkir, at

hann frá, at hann byrjaði í real, men hann tímdi ikki skúlan so væl, so hann gavst. Hugurin lá til sjógvin, sum hjá so mongum ungum drongi tá á døgum. ? Eg mundi sigla í eini trý ár, áðrenn eg fór á skiparaskúla [...] tveir ella tríggjar túrar um vikuna, greiðir Hjalmar frá. Eftir fýra ár á landi fór longsulin til sjógvin aftur at gera um seg, og Hjalmar sigldi í nøkur ár. Eisini arbeiddi hann í Føringahavnini í Grønlandi

hvalasløgum, stórum og smáum. Alminiumskúlur, glaskúlur, jarnkúlur og allir rekar og annað sum hevði við sjógvin at gera. Har vóru gamaldags smá hús við tí inni, sum hoyrdi teimum til. Somuleiðis bátar og dekkbátar

dagliga. Skitnar hendur Um vit spola tíðina aftur til skúlatíðina hjá Karl Martini, so lá hugurin til sjógvin eftir lokna skúlagongd. Men so fekk hann starv á einum verkstaði í Klaksvík, har hansara uppgáva

sungin í kirkjuni til jarðarferðina hjá báðum abbunum, og hann hóskaði væl til báðar, sum høvdu havt sjógvin sum lívsstarv sítt. Longu sum ungir krossaðust vegir teirra tá teir vóru til skips saman, og knýttu

. Hann fór ongantíð upp í sjógvin at sveima, men helt seg trúliga niðri við botnin alla tíðina. Tað skal tó viðmerkjast, at beint eftir merking fer toskur ofta upp í sjógvin at sveima um náttina, men tað