landsstevnuni at leggja dent á tey sosialu málini - tí tað er jú tey, sum javnaðarflokkarnir byggja sín politikk á, sigur hann.

stjórnargrundarlagið. Jóannes Eidesgaard skal halda síni vallyfti um ikki at blanda seg í danskan politikk, men hann skal eisini kenna sítt pláss, gera sína skyldu og so kann hann krevja sín rætt. Eitt

mánaða, og at vit sostatt kundu fylgjast niður aftur í august mánaði. Vit prátaðu síðan saman um politikk, fótbólt og annað, sum hevði okkara áhuga, soleiðis sum vit vóru vanir við. Hvørgin okkara kundi

tað, at Fólkaflokkurin mátti selja sína sjálvstýrishugsjónir til frama fyri at føra borgarligan politikk. Í hesi samgongu er tað tann parturin av Tjóðveldisflokkinum, ið roknar seg sum vinstravendan, ið

er ikki tann stóri munurin á konservativum og sosialistiskum politikki í Danmørk nú. Og hvat fyri politikk danir vilja hava, mugu teir sjálvir um. Tað skuldi verið so sjálvsagt. At sita í Fólkatinginum gevur

kanska vera ójøvn á máli, men eyðsæð er, at vilja vit hava vinstraveingin at hava ávirkan á føroyskan politikk, so mugu Javnaðarflokkurin og fakfelagsrørslan draga somu línu. Tað sum hendi við valið í 1994 við

at teir høvdu rætt. Sambandsleiðslan setti so órímilig krøv, at ikki bar til at reka skilagóðan politikk. At sambandsleiðslan ikki megnaði at fáa greiðu á málsøkjabýtinum, tá borgarliga samgongan varð

mindste opnå, at dialogen er i gang, og dialogen er en meget vigtig forudsætning for samarbejde. Vi politikere har kun et redskab: dialogen. Uden dialog intet samarbejde, men en livlig dialog kan for det første

kvinnur í smátjóðunum hava somu atgongd til politikk og vald sum menn í mun til størru tjóðirnar. Hevur lutfallið millum kynini nakran týdning fyri politikk, hevði politikkurin í Føroyum verið øðrvísi

máli. - Tað verður ofta sagt, at kvinnur og menn hava møguleika at søkja størv og at fara upp í politikk á jøvnum føti, men kvinnur halda seg ikki framat. At konufólk ræðast vald er kanska rætt. Eitt annað [...] seg aftur er kanska, at vit identifisera vald við mansvald. Menn hava altíð sitið á valdi innan politikk, búskap, stovnar og kirkju, og tí síggja vit vald sum nakað kalt og kyniskt. Og tí vilja kvinnur [...] kemur ein ójavnvág í. Hvør kennir sína vitjunartíð Tað var í sjeytiárunum, at kvinnur fóru upp í politikk í Føroyum, men tað sum hevur eyðkent kvinnurnar í mun til menninar er, at tær halda fyrr upp at