hin 5. juni 1849. Tá varð farið frá einaveldi til sonevnt fólkastýri. Grundlógin legði støðið undir okkara frælsu tilveru, vit fingu atkvøðurætt, talu- og skrivifrælsi og, sum Hans Pauli Strøm so væl orðar [...] arbeiði og til at vinna sær uppihald, friðhalgan av ognarrætti, friðhalgan av persónligu rættindum okkara og rætt til stuðul í sosialari trongstøðu." Spyrjast kann so, hvussu er hepnast at umsita hesa meginlóg

eysturbýnum, á Argjum ella um hvussu vit nú velja at útbýggja eldraøkið í Tórshavnar Kommunu. Í okkara føri spældi tað nógv inn, at vit skjótt kundu fara til verka við URD – tí tørvurin var stórur; og [...] at vit nú høvdu skund og sóu fyri okkum, at hetta fór at kunna fara av bakkastokki beinanvegin. -- Okkara seta var liðug og nýggj fólk settust við róðrið. Ellisheimið varð ikki bygt í næstu setuni. Tað einasta

væntandi, at Njord ikki longur fer at senda sovorðin brøv, metir Jeppe Brogaard Clausen. - Vit gera, sum okkara kundar biða okkum. Tað sigur seg sjálvt, at uttan hesa vitan (ip-adressurnar, red.) kunnu vit ikki

ið kann mennast munandi í fólkakirkjuni, er tann gamla kristna tænastan, ið verður kallað diakoni. Okkara trúgv skal nema menniskju og hava menniskju í hásæti: Guð, trúgvin og tænastan, skrivar Jógvan F

tað ikki eftir vild, kann tað vera ein vandi fyri flogsambandið ímillum Føroyar og Danmark, sum er okkara lívæðr við útheimin. Hilbert Elisson, løgtingsmaður fyri Javnaðarflokkin ivast eisini í ætlanini

gunum. -Vit fyrireika okkum til dystin eins og altíð: Við virðing fyri mótstøðuni og við trúgv á okkara egnu evnir, sigur neistavenjarin. Hann væntar eisini ein sera tættan dyst. -Liðini kenna hvønn annan

Tað hevur leingi verið sagt, at nøkur av okkara dýrabærastu fornminnum í Kirkjubø, eru í vanda fyri at verða skolað í havið, tí brimið máar alsamt burtur av bakkanum. Og í fleiri ár hevur eisini verið

jólini, og hvat verður etið jólaaftan og um jólini annars? - Vit vera heima um jólini saman við børnum okkara og øllum teirra. Jólaaftan er gás og dunna. Annars laga vit okkum eftir, hvat barnabørnini dáma væl

nakað fyrr enn desember mánaði er komin, tí eg haldi, at november hevur uppiborið at fáa frið fyri okkara jólatrongd. Er tað nakað, sum tær serliga dámar væl við jólunum? - Mær dámar væl tann fjálga og góða

privatar samrøður, hugnaløtur, bólkasamrøður o.s.fr., bæði meðan tú ert í viðgerð og eftir viðgerðina. - Okkara mál er at røkka út til tey ið tørva okkum, at taka hond um og verða har frá byrjan av, sigur Turið