støðuna, men tey flestu hava ikki tosað VIÐ meg um støðuna - ikki fyrr enn ov seint var. At jólini eru farin við nógvum reflektiónum um hetta mál slepst ikki undan, og hetta hevur ávirkað bæði meg og allar familjuna

føroyingar eru fluttir av landinum í ár enn í fjør. Avbjóðingin er, at fleiri av teimum, sum eru farin, ikki koma aftur. Vit mugu tí tosa Føroyar upp. Vit mugu eggja teimum, sum fara, til at koma heim

er framvegis rættiliga stórur fólka- og inntøkuvøkstur. Í ár, eins og seinastu árini, eru fleiri farin í nýggj sethús og íbúðir. Sum heild hevur verið og er stórt virksemi i bygging av íbúðum og sethúsum [...] ljóðaði: ”Trivnaður, framburður og burðardygg menning við skilagóðari fíggjarstýring”. Nú fýra ár eru farin, tori eg at siga, at væl er komið burturúr, og at endamálið í stóran mun hevur eydnast – eisini við

teirra doyðu í barsilssong. Sigrid vísir á, at tá hon las bókina, skilti hon, at var eingin menning farin fram innan barnsburðarøkið, hevði hon doyð 28 ára gomul, tá hon skuldi eiga sítt fyrsta fødda. Tríggjar

Talan var um eitt soloóhapp, sigur vaktleiðarin á politistøðini. Bilurin var farin runt og endaði á takinum. Men tað var tó ikki so álvarsligt, sum tað sá út til, sigur vaktleiðarin. Bilførarin hevði bakkað

beiðið hevur fíggjarnevndin hjá Løgtinginum spurt Fiskivinnu- og samferðslumálaráðið, um tey eru farin undir nýggjar samráðingar við Atlantsflog. – Samráðingar eru ikki byrjaðar enn, men ætlanin er at

a høvuðsstaðnum í dag, og tí gjørdist tað skjótt kalt í húsum og íbúðum, eftir at streymurin var farin. Tískil bjóðaði kommunan køldum borgarum inn í Godthåbhøllina, sum soleiðis hevur verið brúkt sum

seinastu tíðina verið plágaðir av einum fólki í nissuklæðum. Viðkomandi hevur ringt á hurðar og er síðan farin avstað aftur. Í onkrum føri hevur jólamaðurin pissað í urtagørðum hjá fólki. Soleiðis skrivar norska

sambært Reuters, á tíðindafundi við fleiri aðrar finskar myndugleikar. Løgreglan og finska sjóverjan er farin umborð á skipið, og sjóverjan boðar frá, at tey hava tikið ræðið á skipinum og fara at sigla tað í

gravirnar í kirkjugarðinum. - Eina slíka løtu fari eg at hugsa enn meira um hesi menniskju, sum eru farin og um alt tað, tey hava givið okkum. Eisini minna slíkar løtur meg á, at alt fær ein enda. Eg hugsi